مدرس زبان بدن استاد زبان بدن تدریس زبان بدن آموزش زبان بدن

مدرس زبان بدن استاد زبان بدن تدریس زبان بدن آموزش زبان بدن

مدرس زبان بدن استاد زبان بدن سخنران زبان بدن تدریس زبان بدن آموزش زبان بدن دوره زبان بدن

مدرس زبان بدن استاد زبان بدن سخنران زبان بدن تدریس زبان بدن آموزش زبان بدن دوره زبان بدن

مدرس زبان بدن استاد زبان بدن

بهزاد حسین عباسی مدرس مدیریت استاد مدیریتی سخنران مدیریت آموزش مدیریت در سازمان شما
 

  بهزاد حسین عباسی استاد مدیریت مدرس مدیریت       مدرس مدیریت استاد مدیریت آموزش مدیریت تدریس مدیریت  مدرس مدیریت استاد مدیریت آموزش مدیریت تدریس مدیریت  مدرس مدیریت استاد مدیریت آموزش مدیریت تدریس مدیریت   

مدرس زبان بدن استاد زبان بدن تدریس زبان بدن آموزش زبان بدن

مدرس زبان بدن استاد زبان بدن تدریس زبان بدن آموزش زبان بدن

مدرس زبان بدن استاد زبان بدن تدریس زبان بدن آموزش زبان بدن

مدرس زبان بدن استاد زبان بدن تدریس زبان بدن آموزش زبان بدن

استاد بهزاد حسین عباسی مدرس زبان بدن استاد زبان بدن سخنران زبان بدن تدریس بازرایابی

استاد زبان بدن مدرس زبان بدن سخنران زبان بدن تدریس زبان بدن
مدرس فروش استاد فروش

مدرس زبان بدن استاد زبان بدن آموزش بازاریابی

آموزش زبان بدن

آموزش زبان بدن آموزش بازاریابی

آموزش زبان بدن آموزش زبان بدن

مدرس زبان بدن

آموزش زبان بدن آموزش زبان بدن

۲۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «مدرس زبان بدن» ثبت شده است

مدرس زبان بدن جلب اعتماد در یک مذاکره آموزش مذاکره

استاد مدیریت سخنران مدیریت | شنبه, ۲۳ مرداد ۱۳۹۵، ۰۹:۱۵ ق.ظ

۵ راز شگفت انگیز زبان بدن برای جلب اعتماد در یک مذاکره

مدرس زبان بدن جلب اعتماد در یک مذاکره آموزش مذاکره 

مدرس زبان بدن جلب اعتماد در یک مذاکره آموزش مذاکره

از زبان بدن باید طوری استفاده کنیم که به ما کمک کند، نه اینکه باعث بروز مشکل شود. هنگامی که با افراد رو در رو صحبت مذاکره نمیکنید چطور تماستان را حفظ می کنید؟ چگونه گفتگو با آنها را ادامه می دهید؟ آیا به بهترین شیوه ممکن خودتان را معرفی می کنید؟ پس به این دلیل که مذاکره اهمیت دارد از  استراتژی های ذیل برای نمایش قدرت، توانمندی و آمادگی تان استفاده کنید.


چشمان باز و مراقب داشته باشید. چشمان شما نشان دهنده نحوه تمرکز شما هستند، اگر در حال برداشتن پرزهای شلوار خود باشید یا به چیزهای اطراف توجه کنید نشان می دهید که حواستان جای دیگری است و به گوینده بی اعتنا هستید. برای مشارکت حداکثری باید نشان دهید که دارید به گوینده توجه می کنید. با چشمانتان شروع کنید، ارتباط جدی برقرار کنید، موافقت خود را باتکان دادن سر نشان دهید و در حالی که گوش می کنید ابروهای خود را بالا ببرید. باید گوش به زنگ و مشتاق باشید.


حالت بازوها. به حالت بازوها توجه کنید! اگر آنها را در پشت خود قرار داده اید شما شبیه حاکمان یا آدمهای غریبه هستید. اگه بازوهایتان را به صورت ضربدری به سینه چسبانده باشید نشانه تهدید و برتری جویی است. برای اینکه شبیه رهبران به نظر برسید باید بازوهایتان را از هم باز و راحت نگهدارید. برای نشان دادن تمرکز، آرامش و اشتیاق انگشتان خود را به صورت ضربداری در جلوی خود قرار دهید.


body-language-gestures


راست قامت و سربلند باشید. شکل قرار گیری شانه های شما به چه صورتی است؟ اگر آنها جلوتر از پنجه های شما باشند و پایین ترین قسمت لباس شما همراه با پشت شما خمیدگی، مانند شکل حرف C انگلیسی ایجاد کرده باشد، نشان می دهد که در لباستان احساس راحتی نمی کنید و باعث می شود که دیگران به شما توجه نکنند. برای جلب اطمینان شانه های خود را صاف و عقب نگهدارید. جهت پنجه های پایتان نباید به سمت درب باشد بلکه باید به سمت کسی باشد که با او صحبت می کنید و به هیچ چیز تکیه ندهید. ژست های قدرتمند مانند حالت ایستادن ابرقهرمانان را تمرین کنید، حالتهایی مانند دست به کمر ایستادن و باز کردن پاها به اندازه شانه ها مانند حرف A انگلیسی حتی می توانند قبل از اینکه شروع به صحبت کنید به شما اعتماند به نفس فوق العاده بدهند.

 مدرس زبان بدن سخنران زبان بدن استاد زبان بدن تدریس زبان بدن معلم زبان بدن

   مدرس بازاریابی سخنران بازاریابی استاد بازاریابی تدریس بازرایابی معلم بازاریابی

 بهزاد حسین عباسی

مدرس اصول و فنون مذاکره زبان بدن

معلم اصول و فنون مذاکره زبان بدن

استاد  اصول و فنون مذاکره زبان بدن

سخنران  اصول  و فنون مذاکرات تجاری زبان بدن و مدرس مدیریت استاد مدیریت ارتباط با مشتری CRM

مدرس بازاریابی 

معلم بازاریابی 

مدرس برند

مدرس فروش برندینگ مدرس اصول و فنون مذاکره زبان بدن 

مدرس مدیریت ارتباط با مشتری

هماهنگی جهت برگزاری سمینارهای سازمانی

مدرس برند مدرس کوچینگ


مدیر برنامه ها جواد حسنی

09372202257 

9197685104

behzadabbasi.ir


در مقابل هم صحبت خود عکس العمل مناسب نشان دهید. هم صحبت شما چه حرکتی انجام میدهد؟ برای از بین بردن استرس و برقراری ارتباط  مجدد، بعضی از حرفهای وی را با لحنی جذابتر تکرار کنید. اگر وی نشسته بود شما هم به همان فاصله از زمین بنشینید. اگر ایستاده بود رو به او باستید. اگر جهت ایستادن خود را با مکان فرد دیگری که در جلسه حضور دارد تنظیم کنید به ایجاد تفاهم کمک خواهد کرد.


خنده را هرگز فراموش نکنید. خنده باعث می شوند که اطرافیان شما احساس راحتی کنند و این پیام را به شما منتقل می کند که در مسیر درستی گام بر میدارید. خنده به ایجاد اطمینان از جذب مشتری و سوار شدن بر قایق رویا هایتان کمک خواهد کرد.

  • استاد مدیریت سخنران مدیریت

مدرس زبان بدن معنای هر حرکت صورت و بدن در مذاکرات سیاسی

استاد مدیریت سخنران مدیریت | دوشنبه, ۱۸ مرداد ۱۳۹۵، ۱۱:۳۱ ب.ظ

معنای هر حرکت صورت و بدن در مذاکرات سیاسی چیست ؟

مدرس زبان بدن معنای هر حرکت صورت و بدن در مذاکرات سیاسی

مدرس زبان بدن

هرگز اظهار دوستی و علاقه شخصی در حالی که اخم کرده و ترشرویی نشان می دهد، قابل قبول نیست. بنابراین به کارگیری این ۲ زبان در یک جهت و راستا می تواند به خوبی در بیان هیجانات، عواطف و احساسات به کار رود.

پس توجه به زبان رفتار را در خود تقویت کنید وهمواره در هنگـام مواجـه شدن با واکنش منفی از طرف مقابل در صدد متعادل کـردن اوضــاع برآیید. در این مواقع بهتر است به جـای ایـنکه شـیوه قـبلی خود را ادامه دهید و بر آن اصــرار ورزید سیاست جدیدی را در پیش گیرید،چراکه اگر فردی از رفتار یا گفتار شما ناراحت یا عصبانی باشد علائم رفتاری او پیشاپیش این موضوع را به شما هشدار می دهند .

یکی از مهم ترین کاربرد های زبان بدن برای بیان نظرات و احساسات درونی در مذاکرات سیاسی میان سران کشور هاست ، با توجه به اینکه زبان بدن شامل دو قسمت است ، یکی زبان حرکات بدن و دیگری زبان آرایش و ظاهر بدن به بیان تعابیر برخی از رفتار ها می پردازیم .


بازکردن دکمه های کت:

افرادی که باشما بی ریا وصمیمی هستند غالباٌ دکمه های کت خود را باز کرده یا حتی آنرا از تن در می آورند اما در یک مذاکره رسمی اینچنین نیست . در این شرایط افراد زمانی کت خود را در می آورند که امکان دسترسی به توافق وجود داشته باشد , به عبارت دیگر هرقدر هوای اطاق گرم باشد اگر طرفین احساس دسترسی بهتوافق را نداشته باشند کتشان را در نمی آورند.


انداختن پاروی پا:

در هنگام مذاکرات هر گاه یکی از طرفین یا هر دو ی آنها پاهای خودرا روی هم می اندازند نشانه این است که وارد مرحله جدیدی از مذاکره می شوید , مرحله ایی که امکان تفاهم کمرنگ می شود . اگر انداختن پا روی پای دیگر با گذاشتن دستها در زیر بغل بصورت ضربدر همراه باشد اوضاع وخیم تر است و باید یک فکر جدی برای تغییر وضعیت انجام دهید تا طرف مقابل از حالت تدافعی خارج شود.


کشیدن دست به چانه :

این علامتی از زبان رفتار است که در هنگام تصمیم گیری بکار می رود. کشیدن دست به روی چانه معمولا” با حالتی از چهره همراه است که در آن چشم ها کمی جمع می شود. افرادی دیگر ممکن است در این حالت لب بالایی را لمس کنند وآنرا بکشند و بعضی مردها با سبیل یا ریش خود بازی کنند که همگی دلیل بر تعمق و ارزیابی است. در بازی شطرنج نیز افرادی که قرار است حرکت بعدی را انجام دهند در بسیاری از موارد چنین اشاره ایی را از خود نشان می دهند که پس از تصمیم گیری متوقف می شود .


برداشتن عینک:

برداشتن آهسته عینک جهت تمیز کردن آن در شرایطی که نیازی به این عمل نیست اشاره تعویقی است, این عمل در طی یک مذاکره ممکن است چندین بار انجام بگیرد. در چنین حالتی شخص می خواهد با طفره رفتن از پاسخ یک سؤال یا ایجاد تاخیر در پاسخ مطالبی را در ذهن خود بررسی کرده وموقعیت خود را مرور نماید. در هر حال این افراد می خواهند زمانی رابرای پرسش یا پاسخ خود در اختیار بگیرند. اشاره مشابه دیگر می تواند برداشتن عینک در کنار دهان باشد.


دست زدن به بینی:

این علامت رفتاری ویا مالیدن با انگشت اشاره نشانه شک وتردید در مورد مطالب گفته شده در یک گفتگـــو یا مذاکره میباشد؛ به ویژه اگر این اشاره همراه با متمایل شدن شخص به انتهای صندلی باشد. اما مراقب باشید که این اشاره را با کسی که بینی خود را می خاراند اشتباه نکنید. اشاره دیگری در این زمینه مالیدن پشت گوش یا کنـار آن است که حاکی از شک وتردید در ارائه یک پاسخ یا سبک وسنگین کردن آن است. در بسیاری از مواقع پس از این عمل دست به سمت چشم رفته وعمـل مالیـدن چشـم انجام می شود.


ضرب گـرفتـن روی مـیـز:

کسی که با ریتمی یکنواخـت وکسل کننده به روی میز ضرب میزند می خواهد احساس بی قراری خود را بیان کند.اشارات مشابه دیگـر می تواند این با شد که فرد مرتباٌ دکمه خودکار خود را بالا وپایین می زند ویا باپاشنه پا به زمین ضربه میزنـد. پیام مستقیم این اشارات برای شما این است که باید دریابید که حرفهایتان کسل کننده یا بی روح است ویا اینکه برای طرف مقابل تازگـی نــــدارد.


قراردادن مچ یک پا به روی مچ پای دیگر:

این اشاره اشاره ایست که در مواقع بسیاری بروز می کند. مثلا” در جلسات دوستانه یا رسمی که شخص تحت فشار روانی ؛ تنش یا استرس قرار گرفته است.

 بسیاری از افراد در موقعیت های تنش زا مانند شرکت در مصاحبه یا آزمونی برای استخدام ،مچ پاهای خود راروی هم می اندازند. اصولاّ علائم زبان رفتار بیشتر با یکدیگر ودر یک مجموعـه ظـاهر می شوند وبه همین ترتیب باید با هـم تعبیر شونـد.به عنوان مثال اگرفرد مقابل شمـا پایش را از روی پا بردارد و کمـی به طرف شما خم شود شما می توانید نتیجه بگیرید که وی به سخنان شما علاقمند است و مایل است بیشتر بداند.


علائم منفـی زبـان رفتـار عبارتند از :

        - نوک پاهـا در جهت مخالـف شماست یا به سمت درب خـروجی است ؟

        - تمـاس چشمـی محدود

        - تکان دادن سریع سـر به جهـت تائیـــد

        - لمس کردن و مالیدن پشـت گـردن

        - نگـاه کردن به سقـف وآسمـان

        - چرخـیدن به دور واطــراف و سـایر اشـاراتی که در بــالا به آنهــا اشاره شد.


چشمها

     - مالش چشم:

         زمانی که فردی چشمش را با انگشت اشاره مالش می دهـد نـشـانـگر فریب و نیرنگ می باشد. از آنجایی که فرد میـخواهد تماس دیداری را قطع کند بهانه ای بدست می آورد که به این طرف و آن طرف نگاه کند. ایـن حـرکت غیر ارادی یـک افــشـاگر حسابی است که فرد دارد دروغ می گوید.


     - چشم برگرداندن:

        این معمولا یک علامت مسلم از نیرنگ، گناه و دروغگویی است.


     - چشمان بسته:

        هرگاه چشمان یک فرد برای لحظه ای طولانی تـر از چـشم بر هم زدن متعارف بسته و ابروها نیز برخاسته شود پیـام چنـیـن اسـت: “بـه حرف زدن خود خاتمه بده.”


     - حرکت چشم به سمت بالا:

       این نشانه غضب و عصبانیت است.


     - نگاه ممتد:

       این بی تردید یک نشانه گرایش جنسی است. شخصی که تماس چشمی برقرار می کند، چشم برگردانده، سپس مجددا به چشمان شما نگاه می کند میـگویـد: “مایلم با شما بیشتر آشنا شوم”


    - نگاه خیره شدید:

     این نشانه خلق تهاجمی، سلطه جویانه و تهدید آمیز است.


    - ابروهای گره خورده:

      زمانی که هر دو ابرو به سمت همدیگر کشیده میشود باعث پدید آمدن شیار بین آن دو می شـود که دلالت بر اضطـراب، درد، تـرس و یـا آمـیـزه ای از ایــن هیجانات دارد.


زبان

      - خنده زورکی:

       این نیشخند کنترل شده تا چشمها گسترش نمی یابد.


      - دهان کجی:

       گوشه لبها را مانند پوزخند به عقب برده و دندانها را نمایان میگرداند.


      - تبسم با دهان گشوده:

       دندانهای بالا نمایان شده و بـه شـخـصـی کـه بـا شـما گفتگو میکند می فهماند که مایل هستید بیشتر با او آشنا شوید.

  مدرس زبان بدن سخنران زبان بدن استاد زبان بدن تدریس زبان بدن معلم زبان بدن

   مدرس بازاریابی سخنران بازاریابی استاد بازاریابی تدریس بازرایابی معلم بازاریابی

 بهزاد حسین عباسی

مدرس اصول و فنون مذاکره زبان بدن

معلم اصول و فنون مذاکره زبان بدن

استاد  اصول و فنون مذاکره زبان بدن

سخنران  اصول  و فنون مذاکرات تجاری زبان بدن و مدرس مدیریت استاد مدیریت ارتباط با مشتری CRM

مدرس بازاریابی 

معلم بازاریابی 

مدرس برند

مدرس فروش برندینگ مدرس اصول و فنون مذاکره زبان بدن 

مدرس مدیریت ارتباط با مشتری

هماهنگی جهت برگزاری سمینارهای سازمانی

مدرس برند مدرس کوچینگ


مدیر برنامه ها جواد حسنی

09372202257 

9197685104

behzadabbasi.ir


      - تبسم با لبان بسته:

      این لبخند تنها برای ادای احترام و ادب و نزاکت است.


      - لبهای سفت و جمع شده:

        دال برتنش و عدم پذیرش است.


دست ها (از مچ تا سر انگشتان)

       - دست دادن محکم:

         فردی که دستش را دراز کرده و سـپـس دسـتـانـش را بـه طـریقی می چرخاند که دستش بالا و کف دستش پایین قرار می گیـرد، سـعی در توفق و برتری جویی دارد. این نوع دست دادن اغـلب اوقـات در مـوقـعـیـت هـای سیـاسی و دیپلماتیک کاربرد دارد.


      - دست دادن بسیار محکم:

       نشانگر شور و اشـتیاق و سلطـه گـری اسـت. بـی تـردیــد میتوان فهمید چه کسی اینجا فرمان میدهد.


       - دست دادن شل:

        فردی که تـنـها انگشتان دستـش را دراز میکند و یا دستهایش مانند ماهی شل است، می گوید: مایل نیستم به مـن دسـت بزنید، من صمیمیت را دوست ندارم. همچنین آن نشانه ضعف، انقیاد و مطیع و تسلیم بودن نیز میباشد. هر گاه آقایی در یک موقعیت کاری از این دست دادن استفاده میکند امکان دارد چنین برساند که قصد دارد مخفیانه اعمال نفوذ در موقعیت نماید.


      - دست دادن با هر دو دست:

      هرگاه از دست چپ برای در برگرفتن و پوشاندن دستهای فشرده شده استفاده گردد، دست دادن دستکش وار نامیده شده و راستی و صمیمیت زیاد را می رساند مانند یک در آغوش گرفتن کوچک و ظریف.


      - حرکت انگشت:

         ضربه آهسته، مضراب زدن و یا ریتم یکنواختی را با انگشتان نواختن، دلالت بر بی تابی و ناشکیبایی دارد. یک حرکت نمادین گریز میباشد. انگشتان عمل راه رفتن را گرچه بدن بی حرکت است انجام میدهند.


     - دستهای پـنهان:

      این ژست مرموز و آب زیر کاهانه است. فرد میگوید: مایل به گفتگو با شما نمیباشم. خصوصا در مورد دستهایی که عمیقا در جیــب ها فرو شده باشد جایی که برای تماس و گرفتن دست و یا هر گونه رابطه صمیمانه وجود نخواهد داشت.


     - دستها به روی زانو:

       وقتی کف دستها بـه طـرف بـالا بـاشـد، شـخص گـشـاده رو و پـذیـرا می باشد. وقتی کف دستها پایین باشـد مـمکـن اسـت پـای فـریبکاری و تعرض در میان باشد.


     - مناره کردن انگشتان:

       هنگامی که فردی انگشتان خود را به هم فشرده و چـانـه و دهان را روی سر انگشتان قرار میدهد نـشانگر تفکر عـمـیق است. مانند زمانی که شخص به امید شنیدن جواب می باشد. همچنین حایلی اسـت بـرای مـحـافـظـت کـردن از قفسه سینه، پایین صورت و دهان.


     - مشت پوشیده شده با دست باز:

     فـرد در ایـن حـالت خشـمگین است اما می کوشد که آرام بماند. به اصطلاح خود را کنترل کند.اما مراقب این فرد باشید چون امکان دارد هر موضوع کوچکی منجر به آن گردد که کنترلش را از دست بدهد.


     - پرتاب دست:

    شـخصـی کـه مـی خـواهـد عـقایدش را به اجبار تحمیل کند ممکن است دستش را بطرف شنونده و جلو پرتاب کند. درحالت پرخاشگرانه خفیفتر تنها از انگشتان استفاده میگردد.


    - قلاب کردن دستها پشت سر:

این یک ژست متکبرانه میباشد. خصوصا زمانی که فرد به عقب تکیه داده باشد. او میگوید: من آنقدر بر شما سلطه دارم که نیاز به دفاع کردن از خودم ندارم.


     - بازی کردن با حلقه ازدواج:

       این علامت عصبی بودن و نـشـانگر آن است که مشکلی در ارتباط وجود دارد. خصوصا زمانی که فرد همزمان در مـورد هـمسـرش در حـال صحبت کردن میباشد.


    - تکان بیقرار دستها:

     این تلاش بدن برای رهایی می باشد. هـورمـون آدرنـالیـن در حال ترشح شدن است اما فرد نمی داند چگونه رهایی یابد. کلـنـجار رفـتـن بـا سـر آسـتـیـن پیراهن و یا جواهر آلات روی مچ به دیگران میـگوید که: شما احتیـاج بـه تـوجـه داریـد. در کـافه ایـن عمل جایز و مناسب است اما در جلسات کاری منحرف کننده و موجب حواس پرتی میگردد.


   - دست زدن به کراوات:

     این رفتار مردانه می گوید:می خواهم تاثیر خوبی از خودم بجا بگذارم. این روش اوست که می خواهـد بـه شـما بـفـهــماند شدیدا” در تـلاش اسـت تـا خوشنودتان سازد.


   - دست کشیدن در میان موها:

    وقتی افراد نمی دانـنـد چه چیز باید بگویند اغلب اوقات دستشان را میان موها می کشند. نـاظـری که قـادر است زبان بدن را متوجه شود آگاه است که فرد در مورد کاری که می خواهد انجام دهد و یا چیزی که میخواهد بگوید تردید دارد


پاها 

    - تکان دادن پاها:

     وقتی فردی طوری نشسته که یک پا را روی پـای دیـگر انـداخته و یک پا را در هوا تکان می دهد پیام این است: من حوصله ام سـر رفته. حـرکات نـشـانـگر گـریز است اگرچه بدن فرد ساکن و بدون حرکت می باشد.


    - انداختن پاها روی هم در ناحیه زانو:

     این حالت متداول بطور یـکسان در مردان و زنان رایج می باشد. مفهومش این است که: من بـسـیار آسـوده خاطر هستم.


    - قوزک پا روی زانو:

     این معمولا عملی مردانه می باشد. میگوید: من قاطعانه از حقوقم دفاع می کنـم اما بـا آرامـش هسـتم. این همان ژست اصیل “پا روی پا اندازی کابویی” است.


    - انداختن پا روی هم در ناحیه قوزک:

    این ژسـت در مـردها بیش از زن ها مورد استفاده قرار می گیرد. می گوید: “من مودبانه در آرامش هستم.”


    - به هم پیچیدن پاها:

     این ژست در خانمها رایج می باشد. زن پاهایش را به هم می پیچانـد طوری که یک پایش را به پشت قوزک پای دیگرش قلاب میکند. مردها انجام دادن این کار را دشوار می پندارند. بـه هم فشردگی این حالت برداشت ” در آغوشگیری” و نوعی تمایل جنسی را در ذهن تداعی می سازد.


    - قفل کردن پاها:

این نیز نمونه ای از ژست زنانه میباشد. او در حالی که ایستاده یک پا را به پشت پای دیگر قفل می کند. این عمل معمولا به مفهوم آن است که فرد عصبی و ناراحت می باشد.


دست ها 

    - خم کردن بازوها:

     این کار میگوید: “من پر زور و نیـرومند هستم.” بالا آوردن یـک بازو نیز راهی برای جلب توجه میبـاشد. هر دو دسـت را بـجلو دراز کردن ژست خوش آمد گویی میباشد.


   - دستها به پشت:

    وقتی دستها به پشت کمر قلاب میگردند مفهومش این است که فرد وضعیت را تحت کنترل خود دارد. میگوید: “من راحت هستم” مشابه حرکتی که سربازان زمانی که در حالت خبردار نیستند به خود میگیرند.


  - دستها به جلو:

   هنگامی که ما مضطرب می باشیم تمایل به نگاه داشتن دستهـای خود در جلوی بدن خود داریم تا بتوانیم یک سد حفاظتی ایجاد گردانیم.


  - دستهای قلاب شده:

   بر خـلاف دسـت به سـینه بودن که دستها بطور متقاطع به روی سینه قرار میگیرند، این ژست در افرادی مشاهده میشود که در شرایط اضـطراب آمـیزی قرار دارند. در واقع چنین به نظر می آید برای حفظ جانشان به خودشان دست آویخته اند.


  - دستهای تا شده:

  زمانیکه دستها مقابل بدن همدیگر را قطع میکنند، مـعـمـولا نشانگر وضعیت تدافعی میباشد. فرد میگوید: من تمایل ندارم به هرچیزی که با عقایدم در تضـاد می باشد گـوش دهـم. اغـلب مردم از مانعی که این طرز ایستادن پدید می آورد آگاهی ندارند. اما بـی تـردیـد بـرای سـد کـردن هـر گونه تعدی و مزاحـمت بکار گرفته می شـود. خصوصا وقتی که لبهای درهم و اخم نیز با آن همراه گردد.


   - دراز کردن دست :

   زمانی که یک مرد نشسته و دست خود را دراز کرده، او میـگوید: “من اینجا را تحت کنترل خود دارم”. اما اگر یک زن این کا را انجام دهد، مـردها معمولا اینگونه می پندارند که او از حد و حدود خود تجاوز کرده است. هر چنـد زمـانـی که تنها یک دست را روی صندلی مجاور قرار میدهد میگوید: “میخواهم مانند شما(مردها) باشم”


  - دست به کمر بودن:

   دستها دو طرف کمر به طوری که آرنج به طرف خارج بدن قرار مـیـگیرد فرد میگوید: از من فاصله بگیر. این یک عمل نا آگاهانه می باشد که مـا هـرگاه احساس جامعه ستیزی داشته باشیم و یا در محل پر ازدحامی قرار داریم و تـمایـل نداریم دیگران نزدیک به ما شوند اعمال میکنیم.


   - شانه بالا انداختن:

    شانه ها بر آمده گشته و کف دستها به سمت خارج میچرخنـد. پیام روشن و واضح می باشد: من شما را نمی شناسم . و یا من نمی تـوانم به شما کمک کنم. دلالت بر احساس درماندگی فردی است که این ژست را به خود میگیرد.


   - راست قامت ایستادن:

   حالت ایستادن افراشته میگوید شما انسان با اعتماد به نفس، صادق و موفقی هستید. حتـی اگـر کـوتـاه قـد باشید، گرفتن یک ژست مطمئن و بی پروا شما را پر ابهت نشان خواهد داد.  


 - گامهای کوتاه ـ بلند :

   استفاده از تمام طول پا در هنگام راه رفتن، گامهای بلند برداشتن و کمر را راست و سر را بالا نگاه داشتن بیانگر یک حالت مطمئن و با صراحت می باشد. برعکس گام های ریز و با شانه های قوز کرده فرد را ترسو و آسیب پذیر مینماید.


احوالپرسی دوستانه

با اندک بالا آوردن ابرو زمانیکـه بـرای نـخستین بار شخصی را ملاقات می کنید، شما را علاقه مند، با نشاط و هوشیار می نماید.


رویارویی نزدیک

هر فردی مجاز و نیازمند مقدار معینی حـریـم شـخـصـی در پـیـرامـون خودش میباشد. معمولا آن حریم شخصی ۱۸۰ ۹۰ سانتیمتری شمـا امـتـداد مـی یـابد. محدوده صمیمی و خودمانی ۵۰ سانتیمتر امتداد دارد. زمانیکه فردی خیلی نزدیک به جلو می آید منجر به مزاحمت و ناراحتی می گـردد. این یـک عـمل تـجاوز کارانه می باشد که مرزها و حدود دیگران را رعایت نکرده و احترامی برای آنها قائل نمی باشد. این طرز رفتار می تواند سبـب شود تا یـک فـرد مـنـفعـل و بی اراده، احساس آسیب پذیری کرده و حالت تدافعی به خود گیرد. تا زمانی که از شما در خواست نشده عقب بمانید.


بی رغبتی

اگر میخواهید برتر از دیگران جلوه کنید، پشت به دیوار تکیه زده و دست به سینه بایستید. پیام روشن است: “مزاحم نشوید.”


کشیدن شلوار

این عمل در مردان بیش از زنان انجام میشود. چون مردها هستند که اغلب اوقات شلوار به تن می کنند. پارچه شلوار یک پا به نشانه نـابـاوری بـه بــالا کشیده میشود. مانند این میماند که پایش را روی یک چیز ناخوشایند گـذاشـته و میکوشد آن را از روی شلوارش بتکاند.


به دیوار تکیه زدن

زمانیکه شما به دیوار و یا درب ورودی با آرامش خاطر بسیار، تـکیه می دهید، به دیگران می گویید که بمانند. این روشـی اسـت برای طولانی کردن گفتگو خصوصا وقتی که در موقعیتهای اجتماعی قرار دارید.


تعظیم کردن

این ژست ادای احترام دنیای کهن، دیگر کاربردی جـز در محافل دیپلماتیک و موقعیت های رسمی ندارد. هر چند که در زمانهای گذشته بـه عنوان ادای احـترام و درود فرستاندن متعارف بکار می رفته است، اما اکنـون در اغـلـب اوقـات تـوسـط هـنرمـندان و مجریان بر روی سن مورد استفاده قرار میگیرد.


موی صورت

   - ریش و سبیل:

     برخی از مردم بر این باورند که ریش و سبیل می تواند نشانه ی راز آلودگی شخص باشد. باید توجه داشت که این برداشت درست نبوده و مردان به دلایل مختلف از موی صورت استفاده می کنند.

در هر صورت, ریش و سبیل می تواند به موارد زیر دلالت کند:

مرد می پندارد که بدین شکل جذاب تر می نمایاند؛

مرد جوان بدین وسیله خود را سالدار می نمایاند؛

با استفاده از ریش, فرد سن و سال و چروک های صورت خود را می پوشاند؛

فرد بدین وسیله نقص صورت خود را می پوشاند؛

مرد ریشو بدین شکل ماهیت عصیانگرانه ی خویش را می نمایاند؛

مرد در جایی شاغل است که از این بابت محدودیتی را به شخص تحمیل نمی کنند.


   - موی زنان

    مدل موی زنان در قیاس با چگونگی موی مردان محدودیت چندانی ندارد, زیرا مردم آسان تر انواع مدل موی سر زنان را می پذیرند, چون مدگرایی عمدتاً از آن جنس مونث است. با این وجود, موی سر نمایان و نامتعارف زنان نیز تعابیر و تفاسیر خاص خود را دارا می باشد.

موهای کوتاه و بلند: بر اساس فرهنگ ما, جوانی و جذابیت جسمانی زنان با موی بلند تعریف و تبیین می شود. به همین دلیل, بلندی و کوتاهی موی زنان تفاسیر خاص خود را دارا می باشد. حال اگر علیرغم این نگرش فرهنگی زنی مویش را کوتاه نگه دارد, باید به موارد زیر توجه کرد:

موی زیبا, کوتاه و آراسته این حالت می تواند نشان گر تمایلات هنری فرد بوده و در عین حال از برخورداری مالی حکایت کند. باری, هزینه کردن مبلغ قابل توجهی از درآمد برای آرایش مو می تواند نشانه ی اهمیت دادن به ظاهر شخصی, میل به پذیرفته شدن, اهمیت دادن به نظرات دیگران و احتمالاً عدم ایمنی باشد.

موی کوتاه معمولی زنان _ چون نگه داشتن موی بلند دشوار و هزینه بر است, بسیاری از زنان موی خود را کوتاه می کنند تا از دنگ و فنگ نگهداری موی بلند در امان باشند. در هر صورت, از نشانه های بارز این حالت می توان از عملگرایی فرد نام برد, به ویژه اگر این حالت با سایر ویژگی های عملگرایی همراه شود.

موی بسیار کوتاه سبب توجه دیگران می شود _ چنان چه لباس زنی زرق و برق دار و زننده باشد, جلب توجه کردن این حالت مو نمود می یابد.

احتمال دارد که موی بسیار کوتاه دلالت بر ضرورت های درمانی داشته باشد _ فرضاً, زنانی که شیمی درمانی می شوند, چاره ای جز این ندارند.

  • استاد مدیریت سخنران مدیریت

مدرس زبان بدن دانستنیهای جالب راجع به بدن انسان و سلامت

استاد مدیریت سخنران مدیریت | شنبه, ۱۶ مرداد ۱۳۹۵، ۰۳:۰۶ ب.ظ

دانستنیهای جالب راجع به بدن انسان و سلامت
 مدرس زبان بدن دانستنیهای جالب راجع به بدن انسان و سلامت 

دوره آموزش فروش
۱- اگر از لحاظ وزنی مقایسه شود استخوان ۵ برابر مقاوم تر از استیل است.
۲- اگر انسان بوسیله ی جراحی طحال، معده، یک کلیه، یک ریه، ۷۵ درصد از کبد، ۸۰ درصد از روده ها و تقریباً تمانی اندام های لگنی خود را خارج کند باز هم زنده می ماند.
۳- سیگار کشیدن در دوران بارداری خطرات سقط جنین، زایمان زود رس و حتی مرده زایی را به همراه دارد.
۴- پوست افراد سیگاری ۱۰ برابر بیشتر از از افراد غیر سیگاری چروکیده می شود.
 
۵- دود سیگار حاوی ۴۸۰۰ ماده ی شیمیایی است که ۶۹ تا از آنها سرطان زا هستند.
۶- یک فرد بالغ روزانه بین ۴۰ تا ۱۰۰ تار مو را از دست می دهد.
۷- انسان بدون غذا تا یک ماه زنده می ماند اما بدون آب بیش از یک هفته دوام نمی آورد.
۸- دانشمندان عقیده دارند که ۱۰۰ بار خندیدن معادل ۱۰ دقیقه ورزش سنگین است.
۹- ۸ تا ۱۰ ثانیه پس از اینکه خون رسانی به مغز قطع شود فرد دچار بیهوشی می شود.
 
۱۰- مغز انسان بین ۴ تا ۶ دقیقه بدون اکسیژن زنده می ماند اما بعد سلول های آن شروع به مردن می کنند.
۱۱- قلب انسان روزانه ۲۰۰۰ گالن خون پمپاژ می کند.
۱۲- مغز انسان انرژی برابر با یک لامپ ۱۰ واتی مصرف می کند.
۱۳- در بدن انسان بیش از یک میلیارد مایل DNA وجود دارد.
۱۴- پوست لب های ما ۲۰۰ برابر حساس تر از نوک انگشتان است.
 
۱۵- وقتی شدت صدایی به ۱۳۰ دسیبل برسد انسان احساس درد می کند.
۱۶- وزن مغزیک فرد بالغ حدود ۱۴۰۰ گرم است
۱۷- دلیل اصلی احساس خستگی وفرسودگی روزانه کم آبی است.
۱۸- فشارهای عصبی می توانند باعث ایجاد سردرد شوند چون بدن خون رابه سایر قسمت های بدن می فرستد و در نتیجه خون کافی به مغز نمی رسد.
۱۹- به طور میانگین عمر زنان از مردان بیشتر است.
 

۲۰- اگر کبد انسان از کار بیافتد بعد از ۲۴ ساعت فرد می میرد.
۲۱- مردان بیشترین میزان سکته ی قلبی را دارند اما زنان بیشتر بعد از سکته ی قلبی جان خود را از دست می دهند.
۲۲- اندازه ی چشمان انسان از زمان تولد تغییر نمی کند اما گوش ها و بینی تا آخر عمر رشد می کنند.
۲۳- بزرگترین سلول بدن تخمک و کوچکترین سلول اسپرم است.
۲۴- وقتی انسان قدم بر می دارد ۲۰۰ ماهیچه حرکت می کنند.
 
۲۵- حس بویایی زنان از مردان بهتر است.
۲۶- مغز انسان گنجایش ثبت تمام تجربیات او را دارد.
۲۷- حدود ۱۲ ساعت طول می کشد تا غذا به طور کامل هضم شود.
۲۸- عمرغده های چشایی انسان تنها ۱۰ روز است، بعد با غده های جدیدی جایگزین می شوند..
۲۹-مردان بیشتر از زنان دچار سکسکه می شوند.
 

۳۰-  زبان انسان تنها ماهیچه ای در بدن است که فقط از یک طرف وصل است.
۳۱-  غیر ممکن است که بتوان با چشمان باز عطسه کرد. این یک مکانیسم دفاعی است که در جریان تکامل و برای جلوگیری از ورود باکتری ها به چشم ایجاد شده است.
۳۲- حدود ۲۰ ثانیه طول می کشد تا یک گلبول قرمز در تمام بدن سفر کند.
۳۳- مو و ناخن انسان تا چند ساعت بعد از مرگ هم رشد می کنند.
۳۴- وقتی زبان انسان به رنگ صورتی باشد یعنی عاری از میکروب است اما اگر سفید باشد یعنی لایه ای از باکتری بر روی آن است.
 
۳۵- وقتی انسان به چیزی که به آن علاقه دارد نگاه می کند مردمک چشمانش تا ۴۵ درصد بازتر می شوند.
۳۶- ما با ۳۵۰ استخوان به دنیا می آییم اما در بزرگسالی تنها ۲۰۶ استخوان داریم.
۳۷- اسکلت بدن انسان تا حدود ۳۵ سالگی رشد می کند و بعد از آن شروع به تحلیل رفتن می کند.
۳۸- قلب انسان روزانه حدود ۱۰۰ هزار بار می تپد.
۳۹- موهای ما در صبح بیشتر از هر زمان دیگری رشد می کنند.
 

۴۰- ما بیشتر اوقات در هنگام تنفس هربار تنها از یک سوراخ بینی نفس می کشیم.
۴۱- روزانه ۷۰۰هزار سلول پوستی خود را هنگام تنفس به درون ریه ها می فرستیم.
۴۲- انسان در زمان خواب حس بویایی ندارد.
۴۳- تقریباً از هر ۱۰۰ مرد، ۷ نفر به نوعی از کور رنگی مبتلا هستند در حالی که از هر ۱۰۰۰ زن یک نفر به این بیماری مبتلا می شود.
۴۴- ما حدوداً در هر دقیقه ۲۵ بار پلک می زنیم.
 

۴۵- تعداد باکتری های درون دهان یک فرد از جمعیت کره ی زمین بیشتر است.
۴۶- مغز انسان نسبت به درد حساس نیست.
۴۷- فشاری که قلب انسان تولید می کند می تواند خون را تا ۱۰ متر بپاشد.
۴۸- یک فرد معمولی در طول سال ۱۴۶۰ رویا می بیند.
۴۹- بدن یک فرد معمولی حاوی آهن کافی برای ساختن یک میخ کوچک است.
۵۰- بدن یک فرد معمولی حاوی چربی کافی برای درست کردن ۷ قالب صابون است.

  • استاد مدیریت سخنران مدیریت

مدرس زبان بدن تدریس زبان بدن

استاد مدیریت سخنران مدیریت | جمعه, ۱۵ مرداد ۱۳۹۵، ۱۱:۱۸ ق.ظ


۱۲ نکته در روانشناسی زبان بدن

روانشناسی زبان بدن

آموزش زبان بدن
در روانشناسی زبان بدن حرکات بدن  اگر به درستی مورد استفاده قرار گیرد، می‌تواند راهنمای شما برای رسیدن به موفقیتی بزرگتر باشد. این کار می‌تواند به شما کمک کند تا روابط کاری مثبتی را گسترش داده، بر افرادی که به شما گزارش می‌دهند تأثیر گذاشته و در آن‌ها انگیزه ایجاد کنید، بهره‌وری را بهبود بخشیده، با اعضاء تیم‌تان همراه شوید، و ایده‌های خود را با تأثیر بیشتری ارایه دهید. در اینجا ۱۲ نکته در مورد استفاده از زبان حرکات بدن برای اعتماد به نفس و اعتبار پروژه و نام تجاری شخصی کاریزما بیان شده است:
 بلند بایستید و فضا را بپذیرید.

قدرت، موقعیت و اعتماد به نفس بدون کلام و از طریق استفاده از ارتفاع و فاصله نشان داده می‌شوند. حالت قائم شما، عقب بودن شانه‌هایتان و بلند بودن سرتان موجب می‌شود که به نظر برسد نسبت به خودتان اطمینان دارید.
اگر شما بایستید قدرتمندتر و مطمئن‌تر از کسانی که نشسته‌اند به نظر می‌رسید. اگر حرکت کنید، فاصله اضافی که ایجاد می‌کنید، به این تأثیر می‌افزاید. اگر نشسته باشید، می‌توانید با قرار دادن پاهایتان به صورت صاف بر روی زمین، باز کردن بازوهایتان رو به بیرون (یا قلاب کردن یک آرنج بر روی پشتی صندلی)، و باز کردن وسایلتان بر روی میز کنفرانس برای گرفتن قسمت بیشتری از فضا، مطمئن‌تر به نظر برسید. لازم به ذکر است این نکته مهمی در روانشناسی زبان بدن می‌باشد.
وضعیت خود را عریض‌تر کنید.

هنگامی که با پاهایی نزدیک به هم می‌ایستید، احتمالاً به نظر مردد یا نامطمئن نسبت به گفته‌هایتان به نظر می‌رسید. اما وقتی وضعیت خود را عریض‌تر می‌کنید، زانوهایتان را شل کرده و وزنتان را در قسمت پایین بدنتان متمرکز می‌کنید، استوارتر و مطمئن‌تر به نظر می‌رسید.
تن صدای خود را پایین‌تر آورید

. در محل کار، کیفیت صدای شما می‌تواند عامل تصمیم‌گیری برای این مسأله باشد که دیگران شما را چگونه می‌بینند. این گونه قضاوت شده است که سخنگویانی که تن صدای بالاتری دارند از همدلی و قدرت کمتری برخوردار بوده و نسبت به سخنگویانی که تن صدای پایین‌تری دارند عصبی‌تر هستند. یک تکنیک ساده‌ای که من از یک متخصص گفتاردرمانی یاد گرفتم این بود که لب‌هایت را روی هم بگذار و بگو «اوهوم، اوهوم، اوهوم». انجام این کار صدای شما را کم کرده و آن را به تن مطلوب می‌رساند. این کار به خصوص پیش از یک صحبت مهم با تلفن – در جایی که وضعیت تن صدایتان بسیار بحرانی است – بسیار به شما کمک خواهد کرد.
جمع‌آوری قدرت را آزمایش کنید.

برای این که اعتماد به نفس خود را نشان داده و شادمان و مثبت به نظر برسید، به موفقیت گذشته‌ای که موجب غرور و اعتماد به نفس شما می‌شود فکر کنید. (لازم نیست که این موارد جزیی از زندگی حرفه‌ای شما باشند- اگرچه من مشتریانم را تشویق می‌کنم تا «کارنامه‌ای از موفقیت» داشته باشند به طوری که به آسانی بتوانند مورد مطلوبشان را پیدا کنند.» سپس احساس قدرت و اطمینان را به خاطر آورید – و به یاد آورده یا تصور کنید که چگونه به نظر می‌رسیدید. به خاطر آوردن هیجانات حقیقی به شما کمک خواهد کرد تا آن را هنگامی که وارد اتاق جلسه می‌شوید یا به سمت جایگاه مخصوص قدم برمی‌دارید، تجسم نمایید.
به ژست قدرت ضربه بزنید.

تحقیقات در مورد تأثیرات وضعیت بدن بر اعتماد به نفس، که در دانشکده‌های کسب‌وکار هاروارد و کلمبیا انجام شد، نشان داده است که نگاه داشتن اندام به صورت عریض، حالت‌های «قدرت بالا» (تکیه به دست در پشت سر و پاها در بالای یک میز، یا ایستادن با پاها و دستان باز) به مدت دو دقیقه موجب تحریک سطح بالای تستسترون – هورمون مرتبط با قدرت و تسلط – و سطح پایین کوریستول، هورمون استرس، خواهد شد.
این کار را پیش از جلسه کاری مهمتان آزمایش کنید و من ضمانت می‌کنم که شما اعتماد به نفس بیشتر و مطمئن‌تری را احساس کرده و این گونه به نظر خواهید رسید. این ژست‌ها علاوه بر ایجاد تغییرات هورمونی در زنان و مردان، موجب افزایش احساس قدرت و بردباری بیشتر در برابر ریسک می‌شود. به علاوه این بررسی نظر من را تأیید نمود که افراد اغلب بیشتر تحت تأثیر احساسشان نسبت به شما قرار می‌گیرند نه گفته‌هایتان.
  تماس چشمی مثبت را حفظ نمایید.

شما ممکن است خویشتن‌گرای باشید، ممکن است کمرو باشید، یا ممکن است زمینه فرهنگی‌تان به شما یاد داده باشد که تماس چشمی با مافوق درست نیست، اما تجار ایالات متحده، اروپا، استرالیا (و بسیاری از قسمت‌های جهان) از شما انتظار دارند تا تماس چشمی خود را در ۶۰-۵۰ درصد از زمان حفظ نمایید. در اینجا تکنیک ساده‌ای برای بهبود تماس چشمی ارایه شده است: هرگاه با یک همکار ملاقات می‌کنید، مدتی طولانی به چشمان او نگاه کرده تا متوجه شوید که چه رنگی هستند.
با دستان خود صحبت کنید.

تصویربرداری از مغز نشان داده است که منطقه‌ای به نام بروکا ، که برای تولید گفتار بسیار اهمیت دارد، نه تنها زمانی که مشغول صحبت هستیم فعال است، بلکه هنگام حرکت دستانمان هم این فعالیت را از خود نشان می‌دهد. از آنجا که رفتار تماماً به صحبت مربوط می‌شود، حرکات و اشارات هنگامی که شما صحبت می‌کنید، در واقع می‌تواند به تفکر شما قدرت بدهد. هرگاه مشتریانم را به ترکیب رفتار با ارایه‌هایشان تشویق کردم، متوجه شدم که کلامشان بسیار بهتر شده است، در صحبتشان تردید کمتری وجود دارد، و کاربرد کلمات پرکننده (اوهوم و اوه) کاهش می‌یابد. این کار را تجربه کنید و متوجه خواهید شد که عملکرد فیزیکی حرکات و اشارات به شما کمک می‌کنند که افکار روشن‌تری داشته و با زبان اخباری، با جملات محکم‌تری صحبت کنید.
از حالت باز استفاده کنید.

داشتن حرکات راحت، باز بودن حالت بازوها، و نشان دادن کف دستان – در نهایت حالت این که «ببینید، من چیزی برای پنهان کردن ندارم» – نشانه‌های بی‌صدای قابل قبول بودن و رک‌گویی است. افراد با حالت باز، مثبت‌تر به نظر می‌رسند و نسبت به کسانی که حالت بسته‌ای دارند (دست به سینه، دست‌های مخفی یا نگاه داشتن آن‌ها نزدیک به بدن و غیره)، متقاعدکننده‌تر هستند. به علاوه اگر بازوهایتان را در سطح کمرتان نگاه می‌دارید، و در آن حالت ژست می‌گیرید، بیشتر شنوندگان نسبت به شما احساس اطمینان و اعتبار بیشتری خواهند داشت.
برج را آزمایش کنید.

   مدرس زبان بدن سخنران زبان بدن استاد زبان بدن تدریس زبان بدن معلم زبان بدن

   مدرس بازاریابی سخنران بازاریابی استاد بازاریابی تدریس بازرایابی معلم بازاریابی

 بهزاد حسین عباسی

مدرس اصول و فنون مذاکره زبان بدن

معلم اصول و فنون مذاکره زبان بدن

استاد  اصول و فنون مذاکره زبان بدن

سخنران  اصول  و فنون مذاکرات تجاری زبان بدن و مدرس مدیریت استاد مدیریت ارتباط با مشتری CRM

مدرس بازاریابی 

معلم بازاریابی 

مدرس برند

مدرس فروش برندینگ مدرس اصول و فنون مذاکره زبان بدن 

مدرس مدیریت ارتباط با مشتری

هماهنگی جهت برگزاری سمینارهای سازمانی

مدرس برند مدرس کوچینگ


مدیر برنامه ها جواد حسنی

09372202257 

9197685104

behzadabbasi.ir


شما می‌بینید که مدرسین، سیاستمداران و مدیران هنگامی که در مورد کلامشان کاملاً مطمئن هستند از این حالت استفاده می‌کنند. این نشان قدرت در جایی است که دستان شما «برج» می‌سازند – جایی که سر انگشتانتان به یکدیگر برخورد می‌کنند، اما کف دست‌ها از هم جدا هستند. هنگامی که می‌خواهید نظر و خلوص نیتتان را نسبت به کلامتان مطرح کنید، این حالت برج‌سازی را آزمایش نمایید.
رفتار عصبی خود را کاهش دهید.

همه ما هنگامی که عصبی یا پریشان هستیم، خود را با برخی اشکال تماسی و رفتار غیرکلامی آرام می‌کنیم: ما دستانمان را به یکدیگر مالیده، پاهایمان را به جلو و عقب حرکت می‌دهیم، با انگشتانمان روی میز ضربه می‌زنیم، با زیورآلاتمان بازی می‌کنیم، موهایمان را می‌چرخانیم، به خود می‌پیچیم – و هنگامی که این کارها را انجام می‌دهیم، فوراً به وضعیت اعتبار خود خدشه وارد می‌نماییم. اگر شما خودتان را با ترک هرکدام از این رفتارها کنترل می‌کنید، نفس عمیق بکشید و با قرار دادن محکم پاهایتان بر روی زمین و قرار دادن کف دستانتان بر روی پایتان، بر روی میز یا میز کنفرانس، متانت را به خودتان بازگردانید. سکون این پیام را منتقل می‌کند که شما آرام و مطمئن هستید.
  بخندید. لبخند تأثیر قدرتمندی روی ما دارد.

مغز انسان چهره شاد را ترجیح می‌دهد و ما می‌توانیم یک لبخند را در فاصله ۹۰ متری خود تشخیص دهیم – طول یک زمین فوتبال. لبخند نه تنها احساس خوب بودن را در شما برمی‌انگیزد، بلکه به اطرافیان شما می‌گوید که شما نزدیک شدنی و قابل اعتماد هستید.
تحقیقات دانشگاه دوک اثبات می‌نماید که ما کسانی را که به ما لبخند می‌زنند دوست داریم و آن‌ها را به ذهن می‌سپاریم – و نشان می‌دهد که چرا ما آن‌ها را یادآوردنی‌تر می‌بینیم. محققان دانشگاه دوک با تصویرسازی تشدید مغناطیسی کارکردی (FMRI) متوجه شدند که قشر اوربیتوفرانتال («مرکز پاداش» در مغز) هنگامی که موضوع یادگیری و به خاطر آوردن افراد خندان مطرح می‌شود، فعال می‌گردد. مهمتر این که خنده مستقیم به چگونگی واکنش افراد دیگر نسبت به شما تأثیر می‌گذارد. هنگامی که شما به شخصی لبخند می‌زنید، آن‌ها هم تقریباً همیشه همین کار را انجام می‌دهند. و به دلیل آن که عبارات مربوط به چهره، احساساتی یکسان ایجاد می‌کند، خنده‌ای که دریافت می‌کنید، در واقع حالت عاطفی آن فرد را نسبت به شما تغییر مثبت می‌دهد.
 دست دادن خود را کامل کنید.

از آنجا که تماس دست قدرتمندترین و ابتدایی‌ترین ارتباط غیرکلامی است،ارزش آن را دارد که زمانی را به این کار اختصاص دهید. دست دادن صحیح می‌تواند به شما اعتبار بخشیده و هزینه اشتباه این کار می‌تواند شغل یا قراردادتان باشد.

  • استاد مدیریت سخنران مدیریت

آموزش زبان بدن مدرس زبان بدن

استاد مدیریت سخنران مدیریت | سه شنبه, ۱۲ مرداد ۱۳۹۵، ۱۰:۴۱ ب.ظ

چگونه کارت ویزیت خود را ارایه دهیم؟

آموزش زبان بدن مدرس زبان بدن

آموزش زبان بدن


انگلستان نخستین کشوری بود که کاربری این کارت‌ها را تغییر داد و شروع به استفاده از آن‌ها برای معرفی خدمات تجاری و بازرگانی کرد که یک فرد می‌توانست ارایه کند. نحوه ارایه کارت ویزیت می‌تواند نوع شخصیت و رفتار ما را معلوم سازد. کارت ویزیت کارت شناسایی ما محسوب می‌شود و هرگونه طراحی بد و نامناسب می‌تواند به برند ما صدمه بزند. برای طراحی کارت ویزیت می‌توانید با موسسه‌های گرافیکی مشورت کنید؛ اما ما در این‌جا به نحوه ارایه کارت ویزیت به مشتری و … می‌پردازیم.


۱- دادن کارت ویزیت با انگشتان


ارایه کارت ویزیت با دو انگشت نشانه قدرت و به‌رخ کشیدن شرکت توسط فرد دارد و این نوع کارت ویزیت دادن معمولا در نمایشگاه ها و برای ارایه به یک نفر زیر دست یا فرد عادی صورت می‌گیرد و اطمینان فرد از نوع کارت ویزیت و نوشته‌های آن را القا می‌کند.


به هیچ وجه دادن کارت ویزیت به‌ این صورت توصیه نمی‌شود. این حالت در آقایان مرسوم است.


۲-  دادن کارت ویزیت با دو دست


دادن کارت ویزیت با دو دست و با احترام شیوه‌ای‌ست که مردمان چین و ژاپن از آن استفاده می‌کنند و کم‌کم بین ایرانیان هم رواج پیاده کرده است. محترمانه‌ترین نوع دادن کارت ویزیت به افراد این روش است که نشانگر ارزشمند بودن فرد مقابل و احترام زیاد را به اوست. کارت ویزیت با دو دست تقدیم می‌شود و همراه با جملات بفرمایید، خواهش می‌کنم و … همراه است. برای دادن کارت ویزیت این روش توصیه می‌شود. این حالت در خانم‌ها و آقایان مشترک است.


۳-  دادن کارت ویزیت بین دو انگشت


دادن کارت ویزیت مابین انگشتان و گرفتن آن به سمت فرد، نشانگر اطمینان از کالا یا خدمات فرد است. این نوع روش کارت دادن بیشتر مرسوم بازار است و فرد معمولا با نگاه به کارت ویزیت خود بیان می‌کند که این کارت ویزیت برای او ارزشمند است. این روش، بیشتر، نشان از حفظ روابط و علاقه‌مندی فرد برای توسعه کار با حفظ قدرت خود با شرکت مربوطه دارد. این حالت در آقایان و خانم‌ها مشترک است.


۴-  دادن کارت ویزیت به صورت مشت

   مدرس زبان بدن سخنران زبان بدن استاد زبان بدن تدریس زبان بدن معلم زبان بدن

   مدرس بازاریابی سخنران بازاریابی استاد بازاریابی تدریس بازرایابی معلم بازاریابی

 بهزاد حسین عباسی

مدرس اصول و فنون مذاکره زبان بدن

معلم اصول و فنون مذاکره زبان بدن

استاد  اصول و فنون مذاکره زبان بدن

سخنران  اصول  و فنون مذاکرات تجاری زبان بدن و مدرس مدیریت استاد مدیریت ارتباط با مشتری CRM

مدرس بازاریابی 

معلم بازاریابی 

مدرس برند

مدرس فروش برندینگ مدرس اصول و فنون مذاکره زبان بدن 

مدرس مدیریت ارتباط با مشتری

هماهنگی جهت برگزاری سمینارهای سازمانی

مدرس برند مدرس کوچینگ


مدیر برنامه ها جواد حسنی

09372202257 

9197685104

behzadabbasi.ir


دادن کارت ویزیت به صرت مشت کرده رایج‌ترین نوع دادن کارت ویزیت در ایران است که غالبا با صاف کردن دست و گرفتن روبروی فرد مذاکره کننده همراه است و نشان از قاطعیت و سلطه فرد در کار و جدیت او در امور مذاکره است. این حالت در آقایان و خانم‌ها مشترک است.


۵-  دادن کارت ویزیت با احترام و تعارف


دادن کارت ویزیت با احترام و به ‌صورت تعارف، نگه داشتن کارت ویزیت به طوری که اطلاعات در روبرو قابل خواندن است نشانگر علاقه فرد به مطالعه کارت ویزیت و تماس با اوست. این حالت دوستانه و در مواقعی که فرد مذاکره کننده قدرت بیشتری دارد از سمت شخص نشان داده می‌شود. این حالت معمولا در نمایشگاه‌ها توسط بازاریاب‌ها یا در اولین جلسات مذاکره استفاده می‌شود. این حالت در خانم‌ها و آقایان مشترک است.

  • استاد مدیریت سخنران مدیریت

آموزش کامل زبان بدن در مذاکره مدرس زبان بدن

استاد مدیریت سخنران مدیریت | دوشنبه, ۱۱ مرداد ۱۳۹۵، ۰۲:۱۳ ب.ظ

مقدّمه
آموزش کامل زبان بدن در مذاکره مدرس زبان بدن

مدرس زبان بدن

«بیان» و «خطابه»، یکی از شیوه های تبلیغ و رساندن پیام و تربیت دیگران و کار فرهنگی و آموزشی است. کسی که نتواند آموخته ها و اندوخته ها و اندیشه های خود را به صورت مطلوب، به دیگران منتقل کند، آن دانسته و اندوخته، بی ثمر می ماند.

کلام، بر دیگران تأثیر می گذارد. اگر سخن سخنور، از ویژگی های فنّی و مهارت های لازم که در «فنّ خطابه» مطرح است، برخوردار باشد، تأثیر سخن را چند برابر می کند، هر کس بتواند سخن خویش را به طور مؤثّر و نافذ، در دل و جان مخاطبان بیشتری بنشاند، موفّق تر است.

اصمعی گوید:

«مردی به فرزندانش توصیه کرد: فرزندانم! زبان و گفتار خویش را اصلاح و بسامان کنید؛ زیرا گاهی که نیاز و حادثه ای برای کسی پیش می آید و دوست دارد که در آن هنگام خود را بیاراید، از این رو از دیگری مرکب و جامه ی او را عاریه می گیرد ولی هرگز کسی را نمی یابد که زبانش را به او عاریه دهد.»(1)

در حدیث، از علی علیه السلام نقل است که:

«احسَنُ الْکَلامِ ما زانَهُ حُسْنُ النِّظامِ وَفَهِمَهُ الخاصُّ والعامُّ؛(2)

باشد و خواص و عامه ی مردم آن را بفهمند.»

شناخت این «حسن نظام»، چیزی است که در علم بلاغت و فن خطابه روشن می گردد.

از این رو، آنچه در این بخش از نظر شما می گذرد، نکاتی است که هم به شیوه های ایراد سخن مربوط می شود، هم به کیفیّت تنظیم مطلب و هم تمرین های عملی و کسب مهارت های تجربی؛ به علاوه، از آن جا که معیار فهم و دانش هر کس را از روی سخن و کیفیّت بیان او ارزیابی می کنند، سزاوار است که «آداب سخن گفتنِ» نیک و شایسته را بیاموزیم. به قول سعدی:
تا مرد سخن نگفته باشد     عیب و هنرش نهفته باشد

و این ترجمه ی کلام علوی علیه السلام است که:

«المرءُ مخبوءٌ تحتَ لِسانِه»(3)

مولوی هم به همین نکته اشاره می کند:
آدمی مخفی است در زیر زبان     این زبان، پرده است بر درگاه جان
چون که بادی پرده را در هم کشید     سرّ صحن خانه شد بر ما پدید
کاندر آن خانه، گهر یا گندم است     گنج زر، یا جمله مار و کژدم است
یا بر آن گنج است و ماری بر کران     زان که نبود گنجِ زر بی پاسبان
ماهیّت خطابه

خطابه، صرف سخن گفتن در یک جمع نیست، بلکه «برانگیختن» افراد است؛ چه نسبت به انجام یک کار، چه نسبت به باز داشتن از یک عمل. از این رو، در خطابه چنان باید سخن گفت که مستمعان برانگیخته شوند و دارای انگیزه ی «عمل» یا «ترک عمل» شوند. به همین دلیل است که خطابه یک «هنر» است و ویژگی های خاصّی می طلبد؛ مثلاً، باید چنان سخن گفت که شنوندگان، برای جهاد، انفاق، کار، تحصیل، خدمتگزاری، ایثار و ... برانگیخته شوند، یا از اموری همچون گناه، تنبلی، ترس و عقب نشینی، دنیاگرایی و حرص، تکبّر و خودبرتر بینی، و ... دست بکشند. این در سایه ی تأثیر پذیری روحی شنوندگان و تأثیر گذاری نیرومند گوینده در دل و جان شنونده است و «هزار نکته ی باریکتر ز مو این جاست.»
برانگیخته ها، یا بر اساس «مهر» و «محبّت»

خطابه، صرف سخن گفتن در یک جمع نیست، بلکه «برانگیختن» افراد است؛ چه نسبت به انجام یک کار، چه نسبت به باز داشتن از یک عمل.

است، یا بر پایه ی «کین» و «نفرت»؛ یعنی، یا باید در دل طرف، شادی، عشق، امید و مهربانی آفرید، تا تحریک به عمل شود، یا باید سردی، افسردگی و ناخوشایندی پدید آورد، تا ترک کند.

آنچه در این مسأله بر «خطیب» کمک می کند، عبارتست از:

ـ عامل درونی شورانگیزی

ـ روش تدریجی در برانگیختن مخاطب

ـ موقع شناسی زمانی و مکانی

ـ نکته سنجی و دقّت در ویژگی های شنوندگان

ـ تناسب میزان انگیزش با موضوع

ـ طبیعی بودن شورانگیزی، نه تصنّعی
ابعاد فن خطابه

    مدرس زبان بدن سخنران زبان بدن استاد زبان بدن تدریس زبان بدن معلم زبان بدن

   مدرس بازاریابی سخنران بازاریابی استاد بازاریابی تدریس بازرایابی معلم بازاریابی

 بهزاد حسین عباسی

مدرس اصول و فنون مذاکره زبان بدن

معلم اصول و فنون مذاکره زبان بدن

استاد  اصول و فنون مذاکره زبان بدن

سخنران  اصول  و فنون مذاکرات تجاری زبان بدن و مدرس مدیریت استاد مدیریت ارتباط با مشتری CRM

مدرس بازاریابی 

معلم بازاریابی 

مدرس برند

مدرس فروش برندینگ مدرس اصول و فنون مذاکره زبان بدن 

مدرس مدیریت ارتباط با مشتری

هماهنگی جهت برگزاری سمینارهای سازمانی

مدرس برند مدرس کوچینگ


مدیر برنامه ها جواد حسنی

09372202257 

9197685104

behzadabbasi.ir



در سخنرانی، از آن جا که «مفاهیمی» برای «مردم» در یک جلسه عمومی «بیان» می شود، باید همه ی علوم و فنونی که به نحوی قدرت و مهارت سخنران را در این سه زمینه (مفاهیم، مردم، بیان) افزایش می دهد، مورد توجّه قرار گیرد.

از این رو آشنایی با نکات زیر، لازم است:
1 ـ روانشناسی

آگاهی از روحیّات مردم و کشش ها و گرایش ها و زمینه های «اثرپذیری» و شیوه های «اثر گذاری»، از عوامل موفقیّت یک خطیب است. روانشناسی آگاهی های مفیدی در این زمینه می دهد.
2 ـ معلومات عمومی و اسلامی

هرچه دانش عمومی، ذخایر فکری و معلومات سخنران در زمینه های مختلف، به ویژه در زمینه ی موضوعات مورد خطابه بیشتر باشد، سخنانش از غنا و محتوای بیشتری برخوردار خواهد بود و قدرت «جذب مخاطب» بیشتر خواهد شد و هرچه با معارف گسترده ی دین آشناتر باشد، میدان سخن برای او بازتر است. سخنران باید به بهترین وجه، توان بهره گیری از آیات و احادیث را داشته باشد.
3 ـ ادبیّات

از آن جا که در سخنرانی، استفاده از کلمه، کلام و جمله بندی لازم است، سخنران هر چه بر ادبیات تسلّط بیشتری داشته باشد، سخنان او صحیح تر و استفاده از تعبیرات، بی غلط تر خواهد بود. آگاهی از اشعار، ضرب المثل ها، تمثیلات و ... نیز در همین مقوله است.
4 ـ تاریخ

چاشنی سخن، حکایات است. سخنران باید هر چه بیشتر از تاریخ (تاریخ اسلام، ایران، جهان، زندگی نامه ی صحابه ی پیامبر و ائمه و علما و دانشمندان و عارفان و مشاهیر جهان و بزرگان علم و صنعت و ...) آگاه باشد تا بتواند با استفاده ی بجا از آن ها، تأثیر سخن خویش را افزون کند.
5 ـ معانی و بیان

در این علم، فصاحت و بلاغت که عهده دار شیوه های درستی سخن و رسایی کلام است، مطرح می گردد. آگاهی از علوم بلاغی و شیوه های سخن آرایی و زیبایی های گفتاری، خطابه ی سخنران را زیبایی و تأثیر بیشتری می بخشد.
6 ـ شناخت زمان

نیازهای موجود در هر عصر و شرایطی، نوعی سخن می طلبد. خطیب موفّق کسی است که با درک بهتر نیازهای جامعه و مردم، سخنانی مفید و جهت دهنده و مرتبط با زمینه های موجود، ایراد کند و پا به پای زمان حرکت داشته باشد.
7 ـ منبع شناسی

از مهمترین نیازهای سخنران آن است که با کتب گوناگون در زمینه های مختلف آشنا باشد و بداند برای تهیّه ی مواد سخنرانی به چه منابعی مراجعه کند. البته مطالعه ی مستمر ناطق، به طور طبیعی او را کتاب شناس بار می آورد، ولی دانستنِ منابع خاصّ هر موضوع، برای ناطق بسیار مهمّ است.(4)
عناصر خطابه

در سخنرانی، دو مورد مهم باید مورد توجّه قرار گیرد:

الف ـ شکل و فرم ظاهری خطابه

ب ـ محتوا و درونمایه ی سخن

در هر یک از دو محور فوق نیز، عواملی باید به کار گرفته شود تا سخنرانی را مؤثر سازد.

آنچه در یک خطابه مورد نظر است، عبارت است از:

1 ـ اقناع و باوراندن مسأله به مخاطب (با برهان و دلیل)

2 ـ جلب توجّه شنوندگان به سخن (با آداب و احوال گوینده)

3 ـ تأثیر گذاری کلام (با تحریک عواطف و برانگیختن نفوس)

امّا اسکلت و مجموعه ی یک خطابه تشکیل می شود از:

1 ـ مقدّمه و بیان موضوع

3 ـ پرداختن به موضوع اصلی

3 ـ آوردن حکایات و تمثیل های مناسب

4 ـ تنظیم شایسته و ترتیب مناسب مباحث

5 ـ نتیجه گیری و پایان سخن
امّا «مقدّمه»:

بجز برای برخی سخنرانان و سخنرانی ها که نیازی به «مقدّمه» نیست، اغلب باید سخنران مطالبی را به عنوان مدخل کلام بیاورد تا شنوندگان هم به موضوع، هم به سخنران و هم به اهمّیّت بحث، توجّه پیدا کنند. مقدمه، از نظر تناسب با گوینده، موضوع، جلسه، و مخاطبان باید تنظیم شود.

آنچه خوب است در مقدمه رعایت شود:

1 ـ متناسب با مقتضای حال و موقعیّت جلسه باشد.

2 ـ طبیعی و دور از تصنّع باشد.

3 ـ طولانی نباشد که ملال آور شود.(5)

4 ـ مرتبط به بحث باشد. (رعایت براعت استهلال)

5 ـ وعده های غیر عملی و لاف های گزاف نباشد.

6 ـ آرام، سنگین و با وقار شروع شود.

7 ـ در مقدّمه، از خودستایی یا اظهار ناتوانی و عجز، پرهیز شود.

تنظیم مقدمّه که پنجره ای به روی مباحث اصلی است، خوب است پس از تکمیل مواد اصلی سخن باشد تا بهتر بتوان مطالب مرتبط به اصل موضوع را در مقدّمه بیان کرد.
تنظیم محتوا:

آفت و اشکال برخی سخنرانی ها، «کم محتوایی» است، برخی «نامرتّب بودن».

پس، ناطق باید هم به محتوای غنی، سودمند، نکات جالب، سازنده و نو توجّه کند، هم شیوه ی عرضه و قالب بیان و تدوین مطالب را به صورت به هم پیوسته و مرتبط و منسجم رعایت کند.

سخن، باید دارای نکات برجسته باشد.

شروع خوب و خاتمه ی مناسب داشته باشد.

از مطالب تکراری یا تکرار مطالب پرهیز شود.

هر مطلب در جای خود باشد و نظم منطقی بر مجموعه ی سخن حاکم باشد.

با یک تشبیه، می توان خطابه ی خوب و بد را این گونه مثل ترتیب اعداد، بیان کرد:

صحبت خوب: مثل ترتیبِ 1، 2، 3، 4، 5، 6، (مرتّب)

صحبت بد: مثل ترتیبِ 2، 1، 4، 3، 5، 6، (بی ترتیب)

صحبت بدتر: مثل 2،1، 3، 2، 1، 6، (بی ترتیب و با تکرار)(6)

آگاهی از روحیّات مردم و کشش ها و گرایش ها و زمینه های «اثرپذیری» و شیوه های «اثر گذاری»، از عوامل موفقیّت یک خطیب است. روانشناسی آگاهی های مفیدی در این زمینه می دهد.

نیازهای موجود در هر عصر و شرایطی، نوعی سخن می طلبد. خطیب موفّق کسی است که با درک بهتر نیازهای جامعه و مردم، سخنانی مفید و جهت دهنده و مرتبط با زمینه های موجود، ایراد کند و پا به پای زمان حرکت داشته باشد.

پارچه و خیّاط است، در یک خطابه نیز هدف از سخنرانی، نقشه ی کلی و طرح سخن، موادّ اوّلیه و مطالب، ظریف کاری ها و هنرنمایی ها لازم است.

همچنان که در مدیریّت یک موسسه، یا هدایت یک عملیات، یا هماهنگی یک مراسم، لازم است که طرح و نقشه ای تنظیم شود و مرحله به مرحله، طبق آن نقشه عمل گردد، مجموعه ی یک سخنرانی هم نیازمند چنین طرح ریزی و اجرای نقشه است، تا هدف سخنران در نهایت، تأمین گردد. ابتدا باید موضوع را مشخص کرد، سپس درباره ی جزئیات و شاخه های آن اندیشید و تفکیک کرد، سپس مواد و مطالب لازم برای هر کدام تهیّه نمود، آن گاه صورت نهایی مطالب را منظّم ساخت و آماده ی القا نمود.(7)

دیگران باشد.
«حکایت و تمثیل»:

در سخنرانی، استفاده از حکایت و تمثیل، بسیار مناسب و ضروری و این فواید را دارد:

ـ به تفهیم مطلب کمک می کند.

ـ مانع خستگی شنوندگان می گردد.

ـ سخن را در ذهن، ماندگار می کند.

ـ سخنرانی را برای گوینده آسانتر می کند.

ـ الگوهای داستانی، در دل ها بیشتر تأثیر می گذارد.

در بیان حکایت در سخنرانی، چند نکته باید رعایت شود:

1 ـ حکایت، تبدیل به اصل نشود که مطالب عمده نادیده گرفته شود.

2 ـ داستان، روشن و گویا و جذّاب باشد.

3 ـ موجز و مختصر و دور از زواید و صحنه های غیرلازم و جزئیات بی فایده باشد.

4 ـ درست و مستند باشد؛ نه دروغ، یا بی سند و ضعیف.

5 ـ بدآموزی نداشته باشد.

6 ـ حسّ کنجکاوی را تحریک کند.

هر سخنران که بیشتر حکایت بداند و از داستان استفاده ی بجا و مناسب کند، سخنش گیراتر خواهد بود. برای این کار، باید اهل مطالعه بود و قصّه های سازنده را به صورت موضوعی و تناسب با هر مسأله، شناسایی کرد. دامنه ی حکایت بسیار وسیع است و در کتب مختلفی (چه خاصّ داستان یا بطور ضمنی) آمده است. محورها این هاست:

ـ حکایات مربوط به انبیا و ائمه و صحابه

ـ داستان های مربوط به اقوام پیشین و حکومت ها و تمدّن ها

ـ شرح حال بزرگان علم و اخلاق و حکایت های عرفانی

ـ حکایات قدیم و حوادث جدید و معاصر

ـ داستان های تخیّلی و افسانه های قدیمی و حکایات تمثیلی

تمثیل نیز برای محسوس ساختن معقول و عینی کردن موضوعات عقلی و ذهنی بسیار خوب است. تمثیل هم می تواند در قالب حکایت مطرح شود (نظیر آنچه در داستان های تمثیلی مثنوی یا شعرهای پروین اعتصامی یا بوستان سعدی آمده است) هم به صورت بیان تشریحی و عادی و غیر داستانی.

البته مناسب است که برای هر قشری از مخاطبان، به تناسب سطح فکر، نوع کار و شغل، زمینه های روحی و شرایط سنّی، و ... تمثیل های خاصّ خودشان و برگرفته از محیط زندگی و مسایل محسوس و ابزار مأنوس با آنان به کار رود.(8)
نتیجه گیری

اغلب اگر شنوندگان دریابند که گوینده در صدد القای مطلبی به آنان است، تأثیر پذیری کمتر می شود. در این گونه موارد، بهتر است ناطق به نحوی گفته های خود را آرایش دهد که به طور غیر مستقیم، مطلب را انتقال دهد و گفتار، خود به خود به «نتیجه گیری» منتهی شود، بی آن که گوینده تصریح کند «پس نتیجه می گیریم که... .»

گاهی شنوندگان یا بحث، به گونه ای است که نتیجه گیری و جمع بندی مطالب توسّط سخنران را می طلبد. در این گونه موارد، خطیب باید از مجموعه ی مباحث خود، به نحوی به پایان برسد که مستمعین، نتیجه ی روشن و جمع بندی کاملی داشته باشند و بدانند که مطلب چه بود و چه شد.

کیفیّت به پایان رساندن سخن نیز مهمّ است. «دیل کارنگی» توصیه می کند که سخنرانی خود را با یکی از راه های زیر تمام کنید:

الف ـ خلاصه ی مطالبی که گفته اید، بگویید.

ب ـ شنوندگان را به فعالیّت وادارید.

ج ـ شنوندگان را تعریف و تمجید کنید.

د ـ با مطلب شیرین و خنده داری، نطق خود را خاتمه دهید.

ه ـ نکته ی شاعرانه ای بگویید.

و ـ منطق خود را با ذکر جمله ای از یک کتاب مقدّس خاتمه دهید.

ز ـ در خاتمه سخنرانی اوج بگیرید و مطالب و نکات مؤثّر بگویید.(9)

ادامه دارد...
پی نوشت ها:

* ـ متن حاضر از کتاب روش ها، نوشته ی استاد جواد محدّثی، نقل شده است.

1 ـ قال رجل لبنیه: یا بُنیَّ! اَصلحوا السنتکم فانَّ الرّجل تنوبُهُ النائبةُ یُحبّ اَن یتجمّل فیها فیستعیرُ مِن اخیهِ دابَتَه و ثوبَه، ولا یَجدُ مَن یُعیره لسانَه.

(مصنّفات شیخ مفید، ج 2، ص 91)

2 ـ غرر الحکم.

3 ـ نهج البلاغه، فیض الاسلام، حکمت 140.

4 ـ به بحثِ «کتاب شناسی» در همین مجموعه (روش ها) مراجعه کنید. در زمینه ی موضوع شناسی و محورهای مباحث، برای آشنایان به عربی کتاب «زاد المبلّغین» محسن محمد عطوی و «مفتاح الخطابة و الوعظ» محمد احمد العدوی مناسب است.

5 ـ علی علیه السلام می فرماید: آفةُ الکلامِ الإطالةُ.

6 ـ «فن سخن گفتن»، دکتر مظلومی، ص 14.

7 ـ در این زمینه، به «مراحل یک نوشته» در بحثِ «روش نویسندگی» در همین مجموعه (روش ها) مراجعه کنید.

8 ـ تمثیل هایی که آقای قرائتی و آیت الله حائری شیرازی در بحث هایشان به کار می برند، قابل دقّت است.

9 ـ ناطقین زبر دست، فصل یازدهم، ص 145 (چاپ سوم).

  • استاد مدیریت سخنران مدیریت

سخنران زبان بدن تدریس زبان بدن مدرس زبان بدن

استاد مدیریت سخنران مدیریت | دوشنبه, ۱۱ مرداد ۱۳۹۵، ۰۲:۰۹ ب.ظ

صدای خود را ضبط کنید
مدرس سخنوری
از یک ابزار ضبط برای ضبط کردن صدا و یا تصویر خود هنگام صحبت کردن استفاده کنید. وقتی به حرف زدن خود از زاویه ی سوم شخص گوش یا نگاه کنید به احتمال زیاد متوجه سکته های کوچکی خواهید شد که پیش از آن از وجودشان آگاه نبودید. مثلاً ممکن است متوجه شوید بین صحبت هایتان بیش از حد مکث دارید یا حتی شانه هایتان را زیاد بالا می اندازید. از این تمرین برای شناسایی و از بین بردن این نقایص استفاده کنید.

هر چقدر لازم است به تکرار این تمرین ها بپردازید تا جایی که به صحبت کردن در مقابل مخاطبین بیشتر عادت کنید. فراموش نکنید که هر سخنی هر چقدر هم خوب ارائه شده باشد باز هم ممکن است توسط درصدی از مخاطبان مورد توجه قرار نگیرد. بنابراین بهتر است به خودتان نگیرید. جریان بیان خود را آرام و طبیعی نگه دارید و از هر فرصتی برای سخنرانی در برابر مخاطبینی از گروه های مختلف استفاده کنید تا شانس موفقیت خود را به حداکثر برسانید.

    مدرس زبان بدن سخنران زبان بدن استاد زبان بدن تدریس زبان بدن معلم زبان بدن

   مدرس بازاریابی سخنران بازاریابی استاد بازاریابی تدریس بازرایابی معلم بازاریابی

 بهزاد حسین عباسی

مدرس اصول و فنون مذاکره زبان بدن

معلم اصول و فنون مذاکره زبان بدن

استاد  اصول و فنون مذاکره زبان بدن

سخنران  اصول  و فنون مذاکرات تجاری زبان بدن و مدرس مدیریت استاد مدیریت ارتباط با مشتری CRM

مدرس بازاریابی 

معلم بازاریابی 

مدرس برند

مدرس فروش برندینگ مدرس اصول و فنون مذاکره زبان بدن 

مدرس مدیریت ارتباط با مشتری

هماهنگی جهت برگزاری سمینارهای سازمانی

مدرس برند مدرس کوچینگ


مدیر برنامه ها جواد حسنی

09372202257 

9197685104

behzadabbasi.ir


  • استاد مدیریت سخنران مدیریت

تدریس زبان بدن در محل شرکت مدرس زبان بدن

استاد مدیریت سخنران مدیریت | دوشنبه, ۱۱ مرداد ۱۳۹۵، ۰۲:۰۶ ب.ظ

حالت های مختلف را بیازمایید
مدرس زبان بدن شخصیت
هنگام تمرین در هر بار تکرار، سخنان خود را با کلمات و الگوهای جدید بیان کنید، در غیر این صورت لحنتان بسیار مصنوعی خواهد شد. به عمد با کلمات، جملات و نکات مختلف بازی کنید. این نوع تمرین از ماشینی شدن لحنتان جلوگیری خواهد کرد و شما را سخنور کارکشته تری نشان خواهد داد.


    مدرس زبان بدن سخنران زبان بدن استاد زبان بدن تدریس زبان بدن معلم زبان بدن

   مدرس بازاریابی سخنران بازاریابی استاد بازاریابی تدریس بازرایابی معلم بازاریابی

 بهزاد حسین عباسی

مدرس اصول و فنون مذاکره زبان بدن

معلم اصول و فنون مذاکره زبان بدن

استاد  اصول و فنون مذاکره زبان بدن

سخنران  اصول  و فنون مذاکرات تجاری زبان بدن و مدرس مدیریت استاد مدیریت ارتباط با مشتری CRM

مدرس بازاریابی 

معلم بازاریابی 

مدرس برند

مدرس فروش برندینگ مدرس اصول و فنون مذاکره زبان بدن 

مدرس مدیریت ارتباط با مشتری

هماهنگی جهت برگزاری سمینارهای سازمانی

مدرس برند مدرس کوچینگ


مدیر برنامه ها جواد حسنی

09372202257 

9197685104

behzadabbasi.ir


  • استاد مدیریت سخنران مدیریت

مدرس زبان بدن مدرس فن بیان آموزش اصول زبان بدن

استاد مدیریت سخنران مدیریت | دوشنبه, ۱۱ مرداد ۱۳۹۵، ۰۲:۰۱ ب.ظ

مکالمات کوتاه روزمره را تمرین کنید
مدرس زبان بدن مدرس فن بیان آموزش اصول زبان بدن

مدرس زبان بدن شخصیت


مکالمات کوتاه روزمره برای باز کردن سر صحبت و کشاندن آن به مکالمه ی اصلی، وسیله ی قابل اعتمادی است. هیچ گاه بلافاصله در بدو ملاقات با شخصی تازه، صحبت خود را با اصل موضوع آغاز نکنید. در عوض، مکالمه ی کوتاهی درباره ی آب و هوا، محل ملاقات، یا لباسی که طرف مقابل پوشیده با او داشته باشید. برای اینکه مکالمات کوتاه شما آهنگ و و دلنشینی لازم را پیدا کنند، روزانه این کار را تمرین کنید. هر روز با شخص تازه ای سر صحبت را باز کنید تا کم کم این کار برایتان عادی شود.

    مدرس زبان بدن سخنران زبان بدن استاد زبان بدن تدریس زبان بدن معلم زبان بدن

   مدرس بازاریابی سخنران بازاریابی استاد بازاریابی تدریس بازرایابی معلم بازاریابی

 بهزاد حسین عباسی

مدرس اصول و فنون مذاکره زبان بدن

معلم اصول و فنون مذاکره زبان بدن

استاد  اصول و فنون مذاکره زبان بدن

سخنران  اصول  و فنون مذاکرات تجاری زبان بدن و مدرس مدیریت استاد مدیریت ارتباط با مشتری CRM

مدرس بازاریابی 

معلم بازاریابی 

مدرس برند

مدرس فروش برندینگ مدرس اصول و فنون مذاکره زبان بدن 

مدرس مدیریت ارتباط با مشتری

هماهنگی جهت برگزاری سمینارهای سازمانی

مدرس برند مدرس کوچینگ


مدیر برنامه ها جواد حسنی

09372202257 

9197685104

behzadabbasi.ir


  • استاد مدیریت سخنران مدیریت

آموزش زبان بدن دوره زبان بدن مدرس زبان بدن

استاد مدیریت سخنران مدیریت | يكشنبه, ۱۰ مرداد ۱۳۹۵، ۰۱:۰۲ ق.ظ

نشانه‌های طبیعی (علائم)

آموزش زبان بدن دوره زبان بدن مدرس زبان بدن 

آموزش زبان بدن

گفتیم که نشانه طبیعی نشانه‌ای است که میان صورت و مفهوم آن رابطه همجواری یا تماس است.

* اگر در یک مجتمع مسکونی، داخل اتاقی نشسته باشید، ورود فردی با چتر خیس برای شما نشانه آن است که بیرون باران می‌آید.

* آنهایی که در مناطق ساحلی کشور زندگی می‌کنند، شنیدن صدای مرغان دریایی را نشانه طوفانی شدن دریا می‌دانند.

*وقتی صدای ترمز محکم یک اتومبیل را می‌شنوید، آن را نشانه‌ای از احتمال وقوع یک حادثه رانندگی می‌دانید.

* صدای قل‌قل سماور، برای یک زن خانه‌دار نشانه جوش آمدن سماور است.

* صدای پاشنه کفش یک عابر روی موزاییک، برای شما نشانه‌ای است از آنکه او یک زن است.

* یکی از دانشجویان می‌گفت مادرم انگشت خودش را خیس می‌کند و به انتهای دیگ‌پلو که روی چراغ است می‌زند. اگر صدای جیز بدهد برای او نشانه آن است که پلو دم کشیده است.

* وقتی عکسی از ساختمان‌هایی می‌بینید که بام آنها شیروانی یا گالی‌پوش و یا سفال است آن را نشانه‌ای می‌دانید که عکس از منطقه‌ای باران‌خیز است.

* در تابستان گرم، وقتی نوشابه‌ای می‌خرید، اگر روی شیشه آن قطره‌های شبنم مانند نشسته باشد می‌فهمید که نوشابه کاملاً سرد است. به همین ترتیب بخاری که از فنجان چای شما برمی خیزد، نشانه آن است که چای داغ است.


   مدرس زبان بدن سخنران زبان بدن استاد زبان بدن تدریس زبان بدن معلم زبان بدن

   مدرس بازاریابی سخنران بازاریابی استاد بازاریابی تدریس بازرایابی معلم بازاریابی

 بهزاد حسین عباسی

مدرس اصول و فنون مذاکره زبان بدن

معلم اصول و فنون مذاکره زبان بدن

استاد  اصول و فنون مذاکره زبان بدن

سخنران  اصول  و فنون مذاکرات تجاری زبان بدن و مدرس مدیریت استاد مدیریت ارتباط با مشتری CRM

مدرس بازاریابی 

معلم بازاریابی 

مدرس برند

مدرس فروش برندینگ مدرس اصول و فنون مذاکره زبان بدن 

مدرس مدیریت ارتباط با مشتری

هماهنگی جهت برگزاری سمینارهای سازمانی

مدرس برند مدرس کوچینگ


مدیر برنامه ها جواد حسنی

09372202257 

9197685104

behzadabbasi.ir


* وقتی صبح زمستان از آپارتمان خود بیرون می‌آیید، وجود مانده‌های آب روی آسفالت که یخ زده است برای شما نشانه‌ای است که هوا، آن روز سردتر از دیروز است.

بسیاری از افرادی که در روستاها و مناطق کوهستانی و در دل طبیعت زندگی می‌کنند هنوز از همین نشانه‌های طبیعی پیام‌های بسیاری دریافت می‌دارند. وضع هوا را پیش‌بینی می‌کنند، جهت خود را می‌یابند، شکار را تعقیب می‌کنند و بسیاری پیام‌های دیگر. در شهرها نیز موارد مشابه، اما با ویژگی شهری دیده شده است. یکی از دانشجویان گزارش می‌کرد که مادربزرگ پیری دارد که کاملاً بی‌سواد است و شنوایی‌اش را نیز از دست داده است. او قادر به خواندن اعداد ساعت نیست و دریافت پاسخ شفاهی درباره ساعت نیز به دلیل ناشنوایی برایش بسیار دشوار است. این زن کهنسال، در ساعات روز، با نگاه کردن از پنجره به بیرون و تماشای تراکم عابران پیاده و در واقع با نگاه کردن به حجم آمد و رفت، می‌فهمید که تقریباً چه موقع از روز است.

بسیاری از پزشکان و پرستاران در بیمارستان‌ها با نشانه‌های طبیعی گوناگونی برای تشخیص شرایط جسمی و روحی بیماران آشنا هستند. طی چند سال تدریس در چند دانشکده پرستاری در ایران به کمک دانشجویان درس ارتباطات انسانی، شواهد گوناگونی از این نوع نشانه‌ها جمع‌‌آوری کردیم که نقل آنها در اینجا کسالت‌آور است و چندان ضروری نیست و نیاز به کتابی مجزا درباره ارتباطات انسانی در محیط بیمارستان دارد. اما ساده‌ترین آنها همان تغییرات ضربان نبض است که نشانه‌های طبیعی برای تغییرات وضع بیمار است.

“دنیس” در این باره می‌نویسد: «علائم بیماری نشانه‌هایی از اشکالات در سیستم جسمی یا عصبی بیمار است. یک سردرد، گلودرد، دردی در نقطه‌ای از عضلات، هرکدام کلیدی برای جست‌وجوی کلیدهای دیگری هستند. آیا بیمار حالت تهوع دارد، سرگیجه دارد، این علائم در اختیار پزشک قرار می‌گیرد و اوست که با مرتبط کردن این علائم به تشخیص بیماری دست می‌یابد. در واقع او از یک دسته علائم بی‌ربط ظاهری به تشخیص علمی نزدیک می‌شود. به بیان دیگر پزشک باید علائم را دریافت کند و به آنها مفهومی که راهنمای عمل او باشد نسبت دهد.»

دنیس درباره توانایی رمزخوانی این نشانه‌های طبیعی می‌نویسد:«وقتی راجع به قوی یا ضعیف بودن هوش رمزی افراد صحبت می‌کنیم در واقع بحث ما چیزی پیش از یک حساسیت ویژه نسبت به علائم و یک استعداد برای ربط دادن آنها به یکدیگر نیست. ممکن است ظاهراً به صورت یک الهام جلوه کند. اما در واقع این، نوع به خصوصی از هوش است. یک مکانیک اتومبیل که عیب موتور را از صدای آن تشخیص می‌دهد؛ یک معمار که مکان مناسب در قسمتی از زمین را برای ساختمان جدید انتخاب می‌کند؛ استعداد یک پزشک متخصص در دستیابی به علائم، همه قسمتی از این هوش محسوب می‌شود.

نشانه‌ها و علائم به عکس نمادها، از واقعیت شکل می‌گیرند. اطلاعات تصویری نمایشی از محیط هستند؛ پس چون از محیط هستند به آسانی شناخته می‌شوند. (درحالی که تحقیقات من که گزارش آن در فصل‌های گذشته آمد نشان داد که آنها نیز به آسانی شناخته نمی شوند) و ساده‌تر معنی می‌پذیرند.»

نشانه‌های طبیعی، در مواردی نیز به صورت بیان چهره‌ای جلوه می‌کنند. ما از حالت لب افراد می‌توانیم به شاد یا غمکین بودن آنها پی ببریم. این حالت به قدری واضح است که با خطوطی ساده، ماسک شاد و غمگین را ترسیم و کنار هم قرار داده‌اند ونمادی برای تئاتر ساخته‌اند.

نشانه‌های تصویری

نشانه تصویری، نشانه‌ای است که میان صورت و مفهوم آن شباهتی عینی و تقلیدی است. شما هر روز با انبوهی از نشانه‌های تصویری در برنامه‌های تلویزیونی، پوسترها و تابلوهای مسیر عبورتان، عکس‌های مجلات و روزنامه‌ها، نقش‌های تمبر و بسیاری نشانه‌های تصویری دیگر مواجه هستند.

«نشانه‌های تصویری بین المللی نیز بخشی از کدهای ارتباطات انسانی امروز را تشکیل می‌دهد. برخی از آنها دقیقاً یک نشانه قراردادی یا یک نماد هستند، مثل صلیب سرخ بین‌المللی. برخی نیز همان حالت نشانه تصویری را دارند، اما با این تلاش که هرچه بیشتر ساده شده و سریع‌تر درک شوند. از این نشانه‌ها در بازی‌های جهانی المپیک، فرودگاه‌ها، نمایشگاه‌ها و جلسه‌های بین‌المللی سیاسی استفاده می‌شود و از آنها برای راهنمایی افراد برای دستیابی به رستوران، اورژانس، باجه‌های بلیط، پست و غیره استفاده شده است. این نشانه‌های بین‌المللی نباید نیازی به یادگیری داشته باشند و قصد از تهیه آنها این است که گیرنده پیام را در همان نظر اول آن را درک کند.»

دکتر “مارگارت مید” مردم‌شناس فرهنگی پیشنهاد می‌کند که جهان نیازمند مجموعه‌ای از نشانه‌ها و علائم بین المللی غیرمبهم است تا بتواند از سوی مردمان ساکن کشورهای گوناگون با زبان‌های مختلف و حتی اعضای فرهنگ‌های ابتدایی به راحتی فهمیده شود. اگر چنین شود، انسان قادر به تحرک بیشتر در جهان خواهد بود؛ اگر چنین شود، دیگر مسافران گرسنه، وحشت‌زده و سردرگم را که به کندی سفر خود را ادامه می‌دهند کمتر می‌توان دید. آن چه دکتر مید پیشنهاد می‌کند، گسترش نوعی “اسپرانتوی تصویری” است.

شانه‌های قراردادی (رمز)

نشانه قراردادی یا وضعی که در زبان فارسی به آن نماد می‌گویند و مترادف کد و سمبل نیز برای آن به کار می‌رود نشانه‌ای است که میان صورت و مفهوم آن نه شباهت عینی است و نه رابطه هم جواری بلکه رابطه‌ای است قراردادی نه ذاتی و خود به خودی.

وسعت و گوناگونی کاربرد نمادها در ارتباطات انسانی امروز، بسیار بیشتر از کلمات و لغات است. نمونه‌هایی را برایتان نقل می‌کنم:

* بوق‌های سه‌گانه تلفن (بوق اشغال، بوق آزاد، زنگ تلفن) همه نمادند.

* درجات مختلف نظامی در کشوهای مختلف و با شکل‌های گوناگون انواعی از نمادها هستند.

* چراغ راهنمایی و رانندگی، سوت پلیس سر چهارراه، پخش آرم نظامی از رادیو به هنگام شروع حمله نظامی و وجود تحولات در جبهه، صدای سوت داور مسابقه فوتبال به نشانه قراردادی شروع یا پایان مسابقه، عصای سفید یک فرد نشانه قراردادی نابینا بودن او، اتومبیلی که روی آن گل و روبان نصب شده است نشانه قراردادی عروسی، لباس مشکی نشانه قراردادی عزا، خاموش شدن چراغ اتوی برقی نشانه قراردادی گرم شدن اتو، رنگ عمامه سیاه و سفید نشانه قراردادی سید یا سید نبودن روحانی، انگشت بالا بردن کودکان محصل نشانه قراردادی اجازه پرسش یا خروج از کلاس، پوشیدن لباس قرمز از سوی طرفداران تیم باشگاهی پیروزی و آبی از سوی طرفداران باشگاه استقلال نشانه قراردادی حمایت آنان از آن باشگاه، زدن تک بوق به شیوه خاص از سوی رانندگان اتومبیل برای یکدیگر نشانه قراردادی سلام و زدن بوق ممتد، نشانه قراردادی اعتراض به تجاوز در رانندگی، نشان دادن دو انگشت دست به صورت 7 نشانه قراردادی پیروزی، عکس پرستاری که انگشتش را روی بینی قرار داده است نشانه قراردادی سکوت، در یک مسابقه کشتی بلند کردن دست یکی از دو حریف نشانه قراردادی پیروزی او، وجود حجله در یک محل نشانه قراردادی درگذشت جوانی ناکام، فشردن دست دیگری به هنگام دست دادن نشانه قراردادی محبت بیشتر و …

* در برخی از نقاط ایران هرگاه نانوا کار و رفتار کارگری را نپسندد و بخواهد او را «جواب دهد» و بیکار کند به ترازودار می‌سپارد او را «رد کند». وقتی کار روزانه کارگر پایان یافت و برای دریافت مزد نزد ترازودار رفت، ترازودار یک چای شیرین برای او به قهوه‌چی سفارش می‌دهد. کارگر با چنین سفارشی مقصود او را می‌فهمد و بی گفت‌وگو «رخت ‌بندی» خود را برمی دارد و از همکاران خود خداحافظی می‌کند و می‌رود.

این انواع نشانه‌های قراردادی طیف وسیعی از مرزهای مصرفی جوامع ابتدایی و مدرن را تشکیل می‌دهد.

دنیس در مورد تاریخچه نماد می‌نویسد:

«قدیمی‌ترین نمادی که در دسترس است، علامت جمعه مانندی است که مکرراً در نقاشی‌های غار آلتامیرا ولاسکوکس دیده می‌شود. این علامت دقیقاً نشانه قراردادی یا یک نماد است. آن را نمی توان یک نشانه تصویری دانست زیرا به هیچ شکل طبیعی شبیه نیست. امروزه به هیچ‌وجه نمی توان این رمز را رمزخوانی کرد. فرد یا گروهی که آنها را این سو و آن سوی آن غارها کشیده اند. سال‌ها پیش، از این جهان رفته‌اند و هیچ کلیدی برای ما برجای نگذاشته اند. حیوانات نقاشی شده‌ای که در میان آنها، این نشانه‌های مستقل دیده می‌شوند به آسانی شناخته می‌شوند. اما هدفی که برای آن نقاشی‌های هنرمندانه روی دیوار غار وجود داشته اکنون برای ما کاملاً ناشناخته است.»

دنیس در ادامه می‌نویسد: «علمی‌ترین توضیحی که از هدف این نقاشی‌ها می‌توان مطرح کرد باید براساس همان موضوع «توتم» باشد. استفاده از این توتم‌ها به عنوان علائم تمیزدهنده خانواده‌ها و بستگی‌های اجتماعی، ریشه‌ای بسیار قدیمی دارد که در طول تاریخ تمدن بشر موارد زیادی از آن دیده شده است. مردم ابتدایی، مکان اجتماعی خود و اهمیت نام‌های خود را از طریق حیوانات یا نشانه‌هایی از طبیعت- که خانواده‌های آنان و احتمالاً قبایل آنان را معرفی می‌کرد- مشخص می‌کردند. توتم‌ها محدوده رفتار قابل قبول اجتماعی را تعیین کردند. توتم‌ها همچنین شاخص بسیاری از هنرهای جوامع ابتدایی است که قدرت به خصوصی به آن نسبت داده شده است. عمر طولانی، موفقیت، سلامتی، زاد و ولد و حمایت در مقابل بلا، یا برخی از نعمت‌های همراه با توتم است. برای فرد «نادان و آسیب‌پذیر» ابتدایی اهمیت این توتم‌های اسرارآمیز از اطمینانی که به او می‌داد سرچشمه می‌گیرد.

توتم‌ها هنوز نیز ترکیبات زنده‌ای از ارتباطات انسانی معاصر به دست می‌دهند. شجاع هنوز به عنوان شیردل شناخته می‌شود. بسیاری تولیدات تجاری از طریق شیوه‌های توتمی بازاریابی می‌شوند- لاستیک اتومبیلی با این علامت به بازار می‌آید که پنجه قوی یک پلنگ در گرفتن زمین برای حرکت سریع روی آن ثبت شده است یا عرضه بنزین با قدرت توتمی نمایش یک ببر به بازار عرضه می‌شود. توتم‌ها در نام فامیل خانواده‌ها نیز دیده می‌شود مثل ولف (به معنای گرگ)، یا در فارسی مثل شیرزاد».

ما در ارتباطات روزمره خود از کدهای غیرکلامی نیز استفاده می‌کنیم. اگرچه برخی از دانشمندان، آن دسته از حرکات ما را که براساس قوانین مربوط به قرارداد کدها شکل گرفته‌اند ارتباط غیرکلامی نمی دانند. “شولمن” و “پنمن” به ترتیب از دانشگاه واشنگتن و دانشگاه ملبورن در این مورد می‌نویسند: «… یک طرح پیشنهادی برای تفکیک ارتباط کلامی و غیرکلامی، اعتماد به درجه حساسیت کدی است که به کار می‌رود و برمبنای حضور یا عدم حضور قوانین کدگذاری مخصوص است. بنابراین حرکت سر به معنای بله در جواب یک سئوال می‌تواند ارتباط کلامی به حساب آید.»

به هر حال در مبحث پیام‌های غیرکلامی به طور مفصل در این مورد صحبت خواهیم کرد. به مثال‌های زیر که باز هم از همان آرشیو شخصی نقل شده است نگاه کنید.

* مسافر منتظر تاکسی، وقتی تاکسی نزدیک می‌شود با دستش یک دایره فرضی را در هوا رسم می‌کند به معنای آن که مقصد او، میدان بعدی است.

* از شخصی درخواست کاری بکنید او ممکن است دستش را روی چشم خود بگذارد به نشانه پذیرش کامل درخواست شما.

* ممکن است در جایی منتظر ایستاده باشید، دوستی از دور شما را ببیند، ممکن است کف دستش را بالا نگهدارد به صورتی که انگشت شصت او جداً از بقیه باشد و با مختصری چرخاندن آن و حالت صورت، ابروها و چشم‌ها از شما سئوال کند: قضیه چیست؟

* برخی از افراد با گاز گرفتن انگشت خود، حالت افسوس و پوزش به خود می‌گیرند.

* وقتی برای کسی موضوع گرفتاری خود را تعریف می‌کنید، ممکن است مخاطب شما، با فرو بردن هوا به درون شش‌ها و بیرون آوردن آن به حالت نفس عمیق، افسوس و تأسف خود را بیان کند.

* دیده شده است که برخی از افراد با زدن انگشت نشانه روی مچ دست چپ از دیگری ساعت را سئوال می‌کنند.

* برخی از مردم، بامالش انگشت شصت روی انگشت نشانه به طرف می‌فهمانند که پول می‌خواهند.

* گزارش شده است که در یکی از جاده‌ها، یک اتومبیل سواری از اتوبوسی که چراغ راهنمای آن بی‌جهت روشن بود سبقت گرفت و سپس راننده دست چپ خود را از شیشه بیرون آورد. انگشتان دستش را باز کرد و سپس مشت کرد. این کار را چندبار تکرار کرد، راننده اتوبوس متوجه شد و چراغ چشمک‌زن راهنما را خاموش کرد. (در اینجا نیز در این پیام، از نشانه‌هایی استفاده شده که به نشانه‌های تصویری نزدیک‌تر است تا نشانه‌های قراردادی).

مثال‌های فوق همگی زبان- علائم، زبان اشاره‌ای و زبان بدنی هستند و همگی آنها دارای کد و یا دارای نشانه قراردادی هستند. اما حیطه زبان‌های غیراشاره‌ای و غیربدنی، صرفاً در محدوده زبان بیانی و نوشتنی نیست.

در مشرق زمین نشانه‌های قراردادی بسیاری وجود دارد که برای متمایز نشان دادن زنان از دختران به کار می‌رود. خالی که زنان هندی روی پیشانی خود می‌گذراند از آن جمله است زیرا دختران هندی چنین کاری را نمی کنند. در اینچه برون- در ترکمن صحرای ایران- کلاهی که با نقش‌های سوزن‌دوزی زینت شده است تا زمانی از سوی دخترها به کار می‌رود که دختر شوهر نکرده است. همین دخترها وقتی شوهر کردند کلاه خود را که “برک” نام دارد از سر بر می‌دارند و به جای آن از یک پیشانی‌بند و یک روسری به نام “پوپک سالق” استفاده می‌کنند. در واقع برک نشانه قراردادی تجرد و پوپک یالق نشانه قراردادی تأهل است. در بندرعباس و قسمتی از مناطق جنوب ایران، نداشتن نقاب صورت، نشانه مجرد بودن دختر است. به این ترتیب مردم از نشانه‌های قراردادی خال روی پیشانی، کلاه برک و نقاب، در مورد مجرد و متأهل بودن مخاطب خود پیام دریافت می‌کنند.

در قدیم وقتی هنوز در بازکن‌های برقی برای درب منازل نصب نشده بود، در نقاطی از ایران درکوب‌های فلزی نصب شده بود که اهالی خانه از صدای آنها می‌فهمیدند که آیا مراجعه کننده مرد است یا زن. این آگاهی از این نظر مهم بودکه اهل خانه برای باز کردن در، حدود حجاب خود را می‌توانستند تنظیم کنند یا اینکه طبق رسم، مرد یا پسربچه‌ای را برای باز کردن در به دنبال صدای درکوب مردانه بفرستند.

درکوب‌ها به دو شکل ساخته می‌شد: زنانه و مردانه. درکوب زنانه را به لنگه طرف چپ در و مردانه را به لنگه راست در نصب می‌کردند. شکل‌های درکوب زنانه با مردانه نیز با یکدیگر اختلاف کلی داشت به نحوی که صدای هر کدام از آنها کاملاً قابل تمایز با دیگری بود. درکوب مردانه اغلب به شکل کله شیر یا دستی که یک گوی فلزی رادر میان پنجه‌ها نگه داشته بود ساخته می‌شد. اما درکوب زنان ظریف‌تر و معمولاً به شکل گلوبند زنانه ودستبند و قلب ساخته می‌شد. به این ترتیب تفاوت شکل و وزن آنها ایجاد دو صدای مختلف می‌کرد.

به این ترتیب اغلب اهالی منزل، صدای متمایز و قراردادی این دو درکوب را می‌دانستند. حتی در مواردی نوع عمل با درکوب نیز به صورت قراردادی، رمزی را تشکیل می‌داد. مثلاً پدر خانواده دو ضربه می‌کوبید یا اگر عجله برای باز کردن بودن، ضربه‌های ریز و ممتد زده می‌شد. هنوز درمناطقی چون یزد و کاشان و … آثاری از این درکوب‌ها دیده می‌شود.

در میان آداب و رسوم شرقی‌ها از نشانه‌های قراردادی بسیاری می‌توان اثر جست. مثلاً در برخی از نقاط شمالی ایران یا در مناطقی از خراسان (مثل بیرجند) وقتی میهمان آخرین چای را خورد، اگر دیگر میلی به خوردن نداشته باشد فنجان یا استکان را واژگون داخل نعلبکی می‌گذارد. این نشانه قراردادی است حاکی از آن که برایش دیگر چای نیاورند. حتی از نشانه‌های کاملاً قراردادی مثل همان‌ها که در خانواده‌های اشراف اروپا در قرون گذشته رسم بود نیز در ایران آثاری است.

تمغا(نشان-داغ) از آن دسته نشانه‌هاست که در میان ترکمن‌ها رایج بوده است. “رشید الدین فضل الله” درکتاب جامع‌التواریخ، از بیست و چهار طایفه اوغوز نام می‌برد که در زمان او هر یک از آن بیست و چهار طایفه یک تمغا یا نشان مخصوص به خود داشتند و هر چهار طایفه یک اونقون که می‌توان آن را نوعی توتم (توتِم‌ها اجسامی نمادین هستند که در اقوام بومی بیشتر قاره‌ها کاربردهای آیینی دارند-ویکی پدیا ) دانست، برای خود می‌شناختند که مورد احترام افراد همان چهار طایفه بود. به این ترتیب این بیست و چهار طایفه، دارای بیست و چهار نشان و شش توتم بودند. توتم‌های ترکمن‌ها را انواع عقاب‌ها و شاهین‌ها تشکیل می‌داد. هنوز نیز می‌توان در گورستان‌های ترکمنان، آثاری از این توتم‌ها به صورت ساده شده به شکل‌های مجسمه‌های چوبی یا سنگی و همچنین بر نقش و نگارهای نمد و گلیم و قالی مشاهده کرد. با این تمغاها گله‌های گوسفند، ثروت‌ها و فرمان‌های هر طایفه مشخص می‌شد.

حالا آن نشانه‌های قراردادی از طایفه‌های ترکمن صحرا یا شوالیه‌ها گرفته شده و به شرکت‌ها و مؤسسات تجاری و غیره سپرده شده است. مؤسساتی که هر کدام آرمی دارند. دنیس درمورد این نشانه‌های قراردادی خانوادگی می‌نویسد:« هنگام ظهور تشریفات خانوادگی در اروپای غربی، نشانه‌های توتم مانندی طراحی شد که به وسیله شوالیه‌ها بر سپرها و بیرق‌ها حمل می‌شدند. این علائم خانوادگی منحصر به اروپای غربی نبودند، بلکه به وسیله پادشاهان، رؤسای قبایل، کلیساها، جنگجویان، ارتش‌ها و کشورها (به صورت علامت روی پرچم ملی) پذیرفته شده‌اند…

استفاده از نشانه‌های قراردادی خانوادگی، نماینده‌ای از تفخر، اتحاد خانوادگی و مفاهیمی از این قبیل بود. در این نشانه‌ها، شکل‌های مستقل مانند مربع، دایره، مثلث، ستاره و تصاویری از حیوانات افسانه‌ای و غیره به چشم می‌خورد… در عصر حاضر، استفاده از نمادها، آرم‌ها و نشانه‌های شرکت‌ها و کالاهای تجاری پاسخی است به نیازهای مشابه همان نیازهای شوالیه‌ها برای داشتن آرمی مخصوص. در عصر حاضر نمادگرایی برای شناخت بردی به تدریج از بین رفته است و جای خود را در مقولات گسترده‌تری از پیوستگی‌های گروه مانند احزاب سیاسی، باشگاه‌ها، مذاهب، دانشگاه‌ها، شرکت‌ها و غیره داده است. برای همگی دارندگان این نمادها، یک اصل محترم است

” هرچه قدیمی‌تر، بهتر “. چرا که هر نشانه قراردادی که دوام بیشتری بیابد و ماندگارتر باشد، در ذهن مردم بیشتر جای حواهد گرفت. در قرن بیستم، آرم‌ها به تدریج از ارائه تصاویر طبیعی به نوآوری‌های مجردتری تبدیل شده است.»

دنیس برای اثبات نظر اخیر خود تصاویری از تحول آرم راه‌آهن انگلستان را نشان می‌دهد. او این تحولات را به عنوان نمونه پیشرفت از واقع‌گرایی به تجرد می‌داند. آرم نخست که مربوط به سال 1870 است از یک ستاره هفت پر که در آن تصویر دقیقی از یک لکوموتیو نقش شده بود و بالای آن یک تاج قرار داشت تشکیل شده است. آرم مربوط به سال 1940 راه‌آهن انگلستان، تصویر شیری است که روی تاجی ایستاده ودر میان دست خود یک چرخ قطار را نگه داشته است. آرم 1950، شیر نمادینی است که روی چرخی ایستاده. آخرین آرم که مربوط به سال 1965 است، خطوطی کاملاً نمادین و قراردادی و بدون هیچ تصویر خاصی انتخاب شده است. مشابه این تحول در آرم شرکت‌های قدیمی ایران مثل بیمه ایران مربوط به 1314 و 1354 دیده می‌شود.

بازمی گردیم به کدها، علامت‌ها و نشانه‌ها، خلاصه‌ای از نوشته‌های دنیس را در این باره با هم می‌خوانیم:

«در یک نگاه وسیع به ارتباطات انسانی معاصر، نمادها، علائم و نشانه‌ها قلمرو مخصوصی را دربر می‌گیرند. آنها دارای کاربردی اساسی برای بیان و تفسیر کنش‌های متقابل و روابط میان افراد در گروه‌های اولیه و ثانویه و در موجودیت‌های ملی هستند. علائم بصری، اطلاعات واقعی را عرضه می‌کنند و گسترش و کاربرد آنها نباید با تولید نشانه‌های قراردادی و نمادها اشتباه گرفته شود.»

در جوامع توسعه یافته که از تکنولوژی برخوردارند، نیاز به درک فوری پیام‌ها سبب شده است که علائم و نشانه‌ها در ایجاد پاسخ سریع نقش مؤثری ایفا کنند. توجه محض آنها به ضروریات و آسانی ساخت آنها موجب درک سریع و به خاطرسپاری آسان می‌شود. علائم راهنمایی و رانندگی نیز به صورت نمادهایی برای ارتباطات انسانی، در تمامی جاده‌های جهان جای گرفته است. بسیاری از این علائم، آن قدر قراردادی هستند که کاملاً مشابه حروف الفبا عمل می کنند. مثلاً علامت پارکینگ ممنوع، به تنهایی فقط یک نماد قراردادی است، آن قدر که نیاز به اضافه کردن عبارت «پارکینگ ممنوع» را دارد.

امروزه تلاش برای هرچه ساده‌تر کردن نمادها، هنوز ادامه دارد. دنیس مثال‌هایی در این زمینه می‌آورد و می‌نویسد: «بنگاه خبر پراکنی بریتانیا، تبدیل به بی.بی.سی شده همانطور که شرکت ماشین‌های تجاری بین المللی تبدیل به آی.بی.ام شده است. این مخصوص تجارت نیست. در زمینه‌های فرهنگی و نظامی نیز موارد مشابه بسیار دیده می‌شود. مثلاً یونسکو، مخفف سازمان متحد ملی آموزشی علمی و فرهنگی است.

(در ایران نیز موارد مشابه در چند سال اخیر دیده شده است مثلاً به نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی می‌گویند نزاجا.)

دیوید برلو در ادامه مبحث مربوط به رمز می‌نویسد: «زبان یک کد است. حروف کد هستند. کلمه‌های یک زبان کد هستند، شامل عناصر (اصوات، حروف، کلمات و غیره) که با دستورهای ویژه‌ای ساخت می‌یابند.

فرض کنید، اگر یک سری نمادها رامقابل شما بگذارند و بخواهند تعیین کنید که آیا آنهاکد هستند یا نه. باید به نظارت این مسئله بپردازید که برای ترکیب این عناصر (این نمادها) روش منظمی به کار رفته است؟ و آیا در طرز قرار گرفتن عناصر، هماهنگی وجود دارد؟

از چنین سیستمی برای بازسازی زبان‌ها و خط‌های متروک و مرده استفاده می‌کنند. مثلاً خواندن خط میخی برای نخستین بار.

به هر حال زبان چه انگلیسی و چه آلمانی وهر زبان دیگری مجموعه‌ای ازنمادها هستند. از نماد، علاوه بر زبان برای موارد دیگری نیز استفاده می‌کنیم. موسیقی دارای یک نماد است. دارای لغت‌هایی است(نت‌ها) و ساخت‌هایی (شیوه‌هایی که نت‌ها را می‌توان به صورتی کنار هم قرار داد که برای شنونده بامعنی باشند). اگر ما برخی از موسیقی‌ها را نمی فهمیم و مایلیم بفهمیم باید به یادگیری نمادهای آن بپردازیم. موسیقی هر کشوری دارای فرهنگ لغات خاص خود و همچنین دارای محدودیت‌هایی در فرهنگ لغات خود است.

ذوق و سلیقه افراد، در مورد موسیقی وابسته به ترکیبی است که نت‌ها در کنار هم قرار گرفته‌اند. آنانی که می‌گویند مثلاً موسیقی کلاسیک را دوست ندارند به سادگی فقط ممکن است علت عدم علاقه آنها ندانستن نمادها و ساخت آن موسیقی باشد.

نقاشی نیز به همین ترتیب از نمادها تشکیل شده است و دارای فرهنگ لغات است. این فرهنگ لغات همان عناصری است که نقاش از آنها برای نقاشی استفاده می‌کند. او از ترکیب این عناصر، به یک ساخت دست می‌زند. نقاشان آماتور، همان ساختی را که نقاشانی چون “رنوار” یا “وان گوگ” استفاده می‌کنند، به کار نمی برند. این ساخت از عناصر، ویژه وان گوگ و رنوار است. شیوه‌ای که کار آنها را از دیگران متمایز می‌کند.

به همین ترتیب، موسیقی دانان آماتور، به همان شیوه که “بتهوون” ، “باخ” یا” بارتوک” به عناصر، ساخت می‌دهند، این کار را نمی‌دانند. این موضوع درباره رقص نیز صادق است.»

درحال حاضر، ما فقط دانش کمی درباره عناصر و ساخت رقص، یا برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی یا میزانپاژ و صفحه‌بندی روزنامه‌ها و مجله‌ها داریم. هنوز یک گرامر و دستور زبان تدوین شده کامل برای این نمادها، به وجود نیامده است. تجربیات موجود در این زمینه کافی نیست. هنوز در بیان این موضوع که چه قوانینی در ساخت و تولید این پیام‌ها حاکم است مشخص نشده و هنوز معلوم نشده است که فرهنگ لغات آنان چیست. به همین دلیل آموزش این گونه از پیام‌ها با دشواری‌هایی مواجه است.

برلو می‌افزاید:« ممکن است برخی از دست‌اندرکاران رقص یا برنامه‌ای رادیو- تلویزیونی معتقد باشند که سیستم‌های نمادسازی این رشته‌ها در حوزه هنر است. بنابراین عناصر آنها قابل تفکیک و آموزش مثل یک زبان نیست.» او می‌گوید: «من چنین بیانی را منطقی نمی‌دانم، این مسخره است که فکر کنیم وان گوگ تمایل به داشتن اطلاعات بیشتر درباره ترکیب رنگ‌ها نداشته است.»

برلو تأکید می‌کند که اگر مقصود ما ازکلمه هنر آن باشدکه «هنر یعنی چیزی بدون سیستم یا بدون دانش از آنچه ما انجام می‌دهیم» درواقع چنین مقصودی ناشی از ناآگاهی در زمینه نمادهایی است که درحوزه‌ای خاص به نام هنر مورد استفاده قرار می‌گیرد. اما اگر مقصود ما از هنر کوشش برای ساخت عناصر اصلی با شیوه ها است که بهترین بیان رادارد تا بتواند هدف ما را به بهترین وجه جامه عمل بپوشاند یا بهترین تأثیر را در گیرنده داشته و یا معنی مورد نظر را برای گیرنده داشته باشد، آنگاه لحظه‌ای می‌رسدکه ما نیاز به آموزش و آگاهی از فرهنگ لغات و دستور زبان و هنرها خواهیم داشت.

برلو در انتهای بحث خود درباره کد پیام می‌گوید: «هرگاه پیامی را رمزگذاری می‌کنیم، باید تصمیم اصلی خود رادر مورد نمادها و رمزهایی که به کار برده‌ایم بگیریم. باید تصمیم بگیریم:

الف. کدام کد (رمز یا نماد)

ب. کدامیک از عناصر رمز

ج. چه روشی را برای ساخت عناصر رمزها انتخاب کنیم.»

  • استاد مدیریت سخنران مدیریت